نكته بازی

آفسایدها را خوب می‌زند!
علی علیپور یکی از بهترین گلزنان تاریخ پرسپولیس است، با این حال در مورد کارآمدی نسخه فعلی او اما و اگرهای زیادی وجود دارد. عملکرد علیپور در بازگشت به پرسپولیس، منتقدانی هم داشته است. او اگرچه با 3گل بهترین گلزن تیم در مسابقات این فصل به شمار می‌رود اما خیلی‌ها می‌گویند هنوز به آمادگی صددرصد نرسیده یا در تیم گاریدو گیج می‌زند. با این حال طعنه‌آمیز است که علیپور در دیدار با الغرافه هر دو توپی را که در موقعیت آفساید به دست آورد به زیبایی وارد دروازه کرد و در نهایت قربانی چند سانتی‌متر جلو افتادن از مدافعان شد. شاید اگر او دقتی را که در به ثمر رساندن توپ‌های آفساید دارد، برای توپ‌های سالم هم به‌کار می‌برد، وضع پرسپولیس فرق می‌کرد؛ مثل آن پاس خوبی که اواخر بازی از سروش رفیعی دریافت کرد و ضربه نامشخصی به توپ زد!


بدشانس‌ترین پرسپولیسی
زمانی که ترکیب پرسپولیس برای بازی با الغرافه اعلام شد، شاید خیلی از هواداران تعجب کردند از اینکه چرا اثری از سهیل صحرایی نیست و فرشاد فرجی به جای او در پست دفاع راست به‌کار گرفته شده است. صحرایی در 2مسابقه در این پست به‌کار گرفته شد و عملکرد او تحسین ناظران را به‌دنبال داشت. به هر حال جوانگرایی هم یک ضرورت است و هواداران از این مسئله استقبال می‌کنند. به همین دلیل هم در درجه اول حضور فرجی در این پست خوشایند واقع نشد اما در طول بازی اتفاق دیگری رخ داد؛ مدافع زحمتکش پرسپولیس بعد از خلق 2موقعیت عالی گلزنی، تنها گل تیمش را به ثمر رساند و غیراز این در بخش دفاعی هم عالی عمل کرد. شاید اگر پرسپولیس این بازی را می‌برد، حالا خیلی بیشتر از نقش فرجی سخن به میان می‌آمد اما او بدشانس بود که به‌خاطر نتیجه نهایی مسابقه، عملکردش به اندازه کافی مورد تقدیر قرار نگرفت.


خوشحالی هم ندارد ها!
از هر طفل دبستانی هم که بپرسید، به شما خواهد گفت موسیمانه تازه به استقلال پیوسته و با توجه به اینکه تیمی به‌شدت بحران‌زده را تحویل گرفته، حالا حالاها باید به او وقت داد تا کارش را انجام بدهد و بعد از آن مورد قضاوت قرار بگیرد. بنابراین ما هم منتظر خواهیم ماند و امیدواریم کار در این تیم پرهوادار زودتر جمع شود. الان فقط خواستیم یک نکته کوتاه عرض کنیم؛ اینکه این همه رضایت و شادمانی از باخت 3بر صفر به الهلال هم زیاد نرمال نیست و روی شخصیت تیم اثر منفی می‌گذارد. هم خود موسیمانه در نشست خبری بعد از بازی از عملکرد بازیکنانش در این مسابقه ابراز رضایت کرد و هم خیلی از هواداران راضی بودند. خب چرا؟ چه اتفاق بدتری ممکن بود رخ بدهد؟ الهلال ظرف نیم‌ساعت 2گل زد و بعد به وضوح بازی را ول کرد. بازیکنان این تیم رسما از سر شکم‌سیری به توپ ضربه می‌زدند و اوج این داستان هم در بازی کوتاه‌مدت نیمار به چشم می‌آمد. حتی با وجود این هم آنها گل سوم را زدند. استقلال هم که برنامه‌ای جز دفاع مطلق نداشت. این وضعیت «صبوری» دارد اما حقیقتا «خوشحالی» و رضایت نه!


مراقب دقیقی باشید!
با جدایی ژوزه مورایس از سپاهان، طبیعتا باشگاه اصفهانی در جست‌وجوی جانشینی برای اوست. در این میان از مربیان زیادی اسم برده می‌شود. مثلا نام یحیی گل‌محمدی هم در این چند روز مطرح بود، اما باشگاه فولاد خوزستان اعلام کرد این مربی در اختیار آنهاست و در قراردادش هم بند جدایی وجود ندارد. این وسط می‌دانید کی بیشتر از همه افسوس می‌خورد؟ سعید دقیقی! سرمربی پیشین شمس‌آذر که به سندرم «فسخ بی‌قرار» مبتلاست، بعد از چند نوبت اقدام برای قطع همکاری با تیم قزوینی، سرانجام موفق به انجام این کار شد و هدایت خیبر خرم‌آباد را برعهده گرفت. مدت کوتاهی بعد از آن اما، او با خالی شدن نیمکت سپاهان و ذوب‌آهن مواجه شده و خیلی حس بدی دارد؛ مثل آدم گرسنه‌ای که 2ساعت توی صف ساندویچی می‌ایستد و ناهارش را می‌خورد اما بلافاصله آن طرف خیابان چلوکبابی می‌بیند! خب چطوری جلوی خودش را بگیرد؟ دوستان عزیز در خرم‌آباد، این روزها خیلی مراقب دقیقی باشید!


چرا دو تایی با هم نه؟
پیش از بازی استقلال با الهلال عربستان در لیگ نخبگان آسیا، یکی از رسانه‌های ورزشی با اشاره به دشواری کار نماینده ایران تیتر زده بود: «نبرد غیرت و قدرت.» راستش فکر می‌کردیم دیگر دوره اینطور تیتر زدن‌ها تمام‌شده اما هنوز می‌بینیم داستان ادامه دارد؛ شبیه همان حرف‌هایی که زمانی غلام پیروانی در نشست‌های خبری به زبان می‌آورد. اول اینکه یک روز بالاخره باید باور کنیم بقیه مردم دنیا هم «غیرت» دارند و اینطور نیست که ورزشکاران‌شان بی‌رگ و بی‌خیال وارد میدان شوند و همینطور کتره‎ای رقابت کنند. بعد هم واقعا خسته شدیم از اینکه مدام ناچاریم از بین غیرت و قدرت فقط یکی را داشته باشیم و انتخاب‌مان هم اغلب گزینه اول بوده است. چرا نباید هر دو را با هم داشته باشیم؟ چرا نباید به اندازه کافی قدرتمند باشیم تا نیازی نباشد پشت واژه‌هایی مثل غیرت و تعصب پنهان شویم؟ بهتر نیست به جای بازی با این کلمات، سراغ کار و برنامه‌ریزی برویم و به‌طور منطقی و پایدار رشد کنیم؟