سرمایه‌داران مینیاتوری

محمدتقی حاجی‌موسی

فرقی نمی‌کند چه شغلی داشته باشید و درآمدتان چقدر باشد، مهم این است که ارزش پول توی جیبتان روز‌به‌روز در حال کم شدن است و مثلا از سال گذشته تا حالا ارزش آن تقریبا نصف شده؛ اتفاقی که باعث می‌شود خیلی‌ها به فکر تبدیل پولشان به کالاهای سرمایه‌ای باشند؛ کالاهایی که موارد مشخصی هستند؛ ارز، طلا، سکه، مسکن و خودرو.

 گزارش ما درباره کسانی نیست که هزاران سکه خریده‌اند و میلیاردها تومان پول در حسابشان دارند، درباره مردم عادی مثل خودمان است که می‌خواهند ارزش پول توی جیبشان را حفظ کنند؛ مردمی که نگران از بین رفتن سرمایه اندکشان هستند.

مرتضی حدود 50سال دارد و در یک نهاد دولتی مشغول به‌کار است. 2سال پیش پولش را که حدود 50میلیون تومان بود در یکی از مؤسسات اعتباری گذاشت، اما بعدا با هزار زحمت توانست بخشی از آن را پس بگیرد و همین باعث شد دیگر رغبتی به گذاشتن پول در این مؤسسات نداشته باشد. 

بانک‌ها هم که سود را پایین آورده‌اند و به همین دلیل حالا ترجیح می‌دهد با پولش خودرو پیش‌خرید کند و بعد بفروشد. خودش می‌گوید بعضی اوقات کارخانه دیر و زود می‌کند، اما نهایتاً سوخت‌وسوز ندارد و همین یکی دو‌ماه اخیر کلی برایش سود داشته است. شاید در میان طبقه متوسط، سرمایه مرتضی نسبتا زیاد به‌نظر برسد و موارد زیادی وجود دارد از کسانی که با پول کمتر قصد سرمایه‌گذاری دارند. 

محبوبه که 37سال دارد و شاغل است، مدت‌هاست که بخشی از حقوق ماهانه‌اش را کنار می‌گذارد و با آن طلا و سکه می‌خرد. حالا سرمایه او نزدیک به 100گرم طلاست که او نزدیک به 3 سال برای جمع کردنش زحمت کشیده و الان حدود 20میلیون تومان می‌ارزد. او برای خرید این میزان طلا تقریبا 12میلیون تومان پول داده و حالا از اینکه پولش از بین نرفته خوشحال است؛ هرچند می‌گوید چندبار در این یکی دو هفته خواسته طلاهایش را بفروشد اما کسی که به قیمت بخرد پیدا نکرده است. 

از این دست موارد در اطراف همه ما زیاد است؛ کسانی که خانه‌شان را فروخته‌اند و سکه خریده‌اند تا آنها که با کلی قرض و قوله و وام یک آپارتمان خریده‌اند و اجاره داده‌اند و از گران شدنش و بالا رفتن اجاره‌ها خوشحال هستند؛ خوشحالی‌هایی که البته خیلی عمیق نیست و احتمالا چند روز بیشتر طول نخواهد کشید.