محمد سرابی-روزنامه‌نگار
ساخت کفپوش برای نابینایان در پیاده‌رو یک ایده آسیایی است که قدمت زیادی ندارد. نابینا‌ها می‌توانند برجستگی‌های این کفپوش‌ها را از طریق کف کفش یا با حرکت دادن نوک عصا حس کنند و اطمینان داشته باشند که در مسیر امن و صاف قدم می‌زنند. شهرداری‌های کلانشهر‌های جهان از چند دهه گذشته شروع به نصب این کفپوش‌ها کردند و به‌تدریج آن را توسعه می‌دهند. در شهر تهران هم نصب این کفپوش‌ها که به نام «بساوایی» نیز خوانده می‌شود همزمان با طرح‌های مناسب‌سازی و همسطح‌سازی پیاده‌رو‌ها اجرا شد. اما در کشورهای مختلف چه راهکاری ارائه داده‌اند؟
ژاپن
پویش کفپوش‌سازی
ژاپن نخستین کشوری بود که کفپوش‌های مخصوص نابینایان را ایجاد کرد. هدف اولیه این کار ساخت وسیله هشدار به نابینایان در ایستگاه‌های راه‌آهن و مترو بود که بیش از حد به لبه سکو نزدیک نشوند. کفپوش برجسته برای نخستین بار سال 1967 در محدوده مدرسه نابینایان به‌صورت آزمایشی اجرا شد که موفقیت‌آمیز بود و نابینایان با استفاده از آن مسیر خود را پیدا می‌کردند. 20سال بعد این کفپوش‌ها به‌عنوان یک وسیله مناسب‌سازی رسمی پذیرفته شد.امروزه فراگیری این کفپوش‌ها در ژاپن بیشتر از هر کشور دیگری است و گاهی توجه گردشگران را جلب می‌کند.
هند
شروع از ایستگاه مترو
هند به‌عنوان کشوری که بخش زیادی از جمعیت آن دچار معلولیت هستند، نصب کفپوش برجسته را در چند دهه اخیر آغاز کرده است. شهر‌های بمبئی و دهلی‌نو نصب این کفپوش‌ها را از ورودی ایستگاه‌های مترو شروع و تا پیاده‌رو‌های اطراف ایستگاه گسترش داده‌اند. کفپوش‌ها در نقاط پررفت‌وآمد دیگر مانند مراکز خرید و دانشگاه‌ها هم نصب شده‌اند. با این حال هنوز هم تعداد زیادی از خیابان‌های اصلی و نقاط شلوغ کفپوش ندارند. از حدود 12سال قبل پویشی در شهرداری‌های هند به جریان افتاد که در آن از شهروندان خواسته می‌شد کاستی‌های پیاده‌رو‌ها را منظم به شهرداری‌ها اطلاع دهند. یکی از درخواست‌های مردمی ایجاد کفپوش نابینایان و اتصال آنها به یکدیگر برای ساخت یک شبکه پیاده‌روی گسترده بود.
بلژیک
سخت برای صندلی چرخ‌دار
بلژیک هم مانند دیگر کشورهای غربی در سال‌های1990 نصب کفپوش‌ها را شروع کرد و قاعده‌ای را که ژاپن تنظیم کرده بود پذیرفت. در اروپا اختلاف نظر‌هایی درباره ساخت کفپوش‌ها وجود دارد. مثلا وجود این کفپوش‌ها در پایانه‌های مسافرتی باعث می‌شود که حرکت دادن چمدان‌های چرخ‌دار مشکل باشد اما اصلی‌ترین اختلاف نظر درباره معلولان حرکتی است. معمولا مسیری که به راه‌رفتن نابینایان اختصاص پیدا کرده همان مسیری است که برای حرکت صندلی چرخ‌دار انتخاب شده اما در بعضی نقاط ایجاد کفپوش‌های برجسته در مسافت طولانی به شکل مانعی برای حرکت صندلی چرخ‌دار درآمده است.
کفپوش‌هایی برای لمس زمین
ایجاد کفپوش‌های برجسته یکی از مناسب‌سازی‌های شهری در دنیا برای نابینایان است
در همینه زمینه :
