طبابت به عشق حسین

فاطمه عسگری‌نیا- روزنامه نگار

دم‌دمای اربعین که می‌شود سیل جمعیت عاشقان حسینی از گوشه‌وکنار جهان راهی سرزمین عراق می‌شوند تا عشق و ارادت خود را به سرور و سالار شهیدان نشان دهند؛ مردمی که نه گرمای هوا اذیتشان می‌کند و نه امکانات محدود و خستگی راه. در این بین اما گروهی از داوطلبان هستند که به عشق امام حسین(ع) خدمت داوطلبانه به زائران حسینی را انتخاب می‌کنند و با ارائه خدمات به آنها می‌کوشند که سفری ایمن‌تر پیش‌رو داشته باشند. پزشکان داوطلب ازجمله این افراد هستند که از گوشه‌و‌کنار ایران در قالب کاروان طبیبان حسینی به این سفر اعزام می‌شوند. به‌گفته وزیر بهداشت ،درمان و آموزش پزشکی حدود 10هزار نیروی پزشکی فقط در مرزهای هشتگانه به زائران خدمت می‌کنند. سیدعلی مرعشی، رئیس مرکز پزشکی حج و زیارت جمعیت هلال‌احمر هم تعداد پزشکان داوطلب در مراکز درمانی هلال احمردر عراق را حدود 5هزار نفر برشمرد ه است. همشهری با تعدادی از این پزشکان که در حال حاضر در بیمارستان‌های کربلا و سامرا مشغول خدمات‌رسانی به زائران هستند، گفت‌وگو کرده است.

مهمان خاص شدم
مینا موسایی34ساله تخصص زنان و زایمان دارد. نخستین تجربه حضور داوطلبانه او در مراسم پیاده‌روی اربعین به سال 98برمی‌گردد: «4سال است که فارغ‌التحصیل شده و مشغول کار هستم. هرساله از تلویزیون شاهد تصاویر حضور میلیونی مردم در مراسم پیاده‌روی اربعین بودم و از این شور و حضور مردم لذت می‌بردم؛ حتی یک سال برادرم در این مراسم شرکت کرد و آنقدر از خوبی‌های این سفر و حال و هوایش برایم تعریف کرد که من کلا هوایی شدم. اربعین سال 98رزیدنت سال چهارم زنان و زایمان دانشگاه شیراز بودم که متوجه شدم یکی دوتا از هم‌دوره‌ای‌هایم مشغول آماده‌سازی‌ خود برای این سفر هستند. دیگر انگار دلم برید و خود را به آب و آتش زدم تا از این قافله جانمانم؛ این در حالی بود که حتی گذرنامه هم نداشتم، اما به لطف خدا تمام هماهنگی‌های لازم انجام شد و موفق شدم با تیم هلال‌احمر راهی سفر شوم. آن سال محل خدمت ما درمانگاه بلد‌الاولیا در کربلا بود. از درش که خارج می‌شدیم گنبد و گلدسته‌های حرم حضرت ابوالفضل(ع) درست روبه‌رویمان بود. 12روز در این محل خدمت کردیم، از آنجا که این درمانگاه در مسیر پیاده‌روی نجف تا کربلا بود مراجعه‌کننده هم زیاد داشت. در آن سفر ما امکانات خوب و درجه یکی داشتیم، اما در سفر امسال جریان فرق می‌کند.»
او امسال که تصمیم می‌گیرد راهی این سفر شود متوجه می‌شود محل خدمتش سامراست؛ جایی که همه اطرافیان او را از رفتن منع کردند و با این توضیح که سامرا امنیت کامل ندارد، قصد منصرف کردن او از این سفر را داشتند: «امسال من از اول محرم منتظر سفر اربعین بودم. زمان تیم‌بندی پزشکان متوجه شدم به تیم سامرا اضافه شده و باید راهی سامرا شوم. وقتی نزدیکانم از این مسئله خبردار شدند، نگران شدند و با ابراز نگرانی حتی پیشنهادکردند انصراف بدهم، اما حس غریبی مرا تشویق به این سفر می‌کرد. بالاخره راهی شدم. یکی دو شب اول چون تنها پزشک بانویی بودم که باید عازم سامرا می‌شدم در کربلا اتراق کردیم. هرکس متوجه می‌شد که قرار است به سامرا بروم، می‌گفت تو طلبیده خاص امام زمانی (عج)که چنین سعادتی نصیبت شده است. حالا که در میانه میدان قرار گرفته‌ام می‌بینم چقدر خوب شد که آمدم. اینجا کلا با کربلا فرق می‌کند؛ نه از هتل ستاره‌دار خبری هست و نه از درمانگاه‌های مجهز. سیل زائران زیاد است و همه آنهایی که مشغول خدمتند با عشق کار می‌کنند. بیماران زیادی اینجا به ما مراجعه می‌کنند و میزان شیفت‌های ما زیاد است. گاهی برای بهبود حال بیمارانمان مجبوریم خودمان دوندگی تامین دارو، ویلچر و... را انجام دهیم، اما باور کنید همه اینها به عشق امام حسین(ع) هیچ سختی ندارد.»
دکتر موسایی از شلوغی پیاده‌روی اربعین و جمعیت زیادی که امسال در این پیاده‌روی حضور دارند برایمان می‌گوید؛ از پاهای تاول زده زائران پیاده و حال و روز گرما‌زده‌ها که به محض دریافت خدمات درمانی دوباره شال و کلاه می‌کنند و راهی سفر می‌شوند: «اینجا دنیای عجیبی است؛ خیلی از مردم با پاهای برهنه روی زمین داغ راه می‌روند. سن و سال برای کسی معنا ندارد. نوجوان و جوان، میانسال و پیر همه با هر شرایط جسمی‌ای که فکرش را کنید، خود را به قافله زائران رسانده‌اند و به‌نظرم کار ما در برابر کار آنها هیچ است.»

زوج  ‌درمانگر در کربلا
دکتر روح‌الله امانی هم از پزشکان جوانی است که امسال برای خدمت به زائران حسینی همراه همسرش که پرستار است، عازم کربلا شده است: «نخستین تجربه حضورمان در قالب کادر درمان خدمات‌دهنده به زائران حسینی است. پارسال یک سفر شخصی همراه با همسرم پای پیاده به کربلا داشتیم و با خودمان قرار گذاشتیم سال آینده همراه با تیم پزشکان برای خدمت سفر کنیم که خوشبختانه مقدمات انجام این کار فراهم شد و ما راهی سفر شدیم. حال و هوای اینجا وصف‌نشدنی است. شاید باورتان نشود از روزی که همراه با همسرم پایمان به این سرزمین رسیده، صبح تا شب مشغول خدمت به زائران هستیم، تمام هم و غم دنیا را از یاد برده‌ایم و همه دغدغه‌مان خدمت خالصانه به زائران امام‌حسین(ع) شده است.»
او متخصص جراحی عمومی و دستیار فوق‌تخصص جراحی قلب است؛ به‌خاطر همین دوست داشت در اتاق‌های جراحی به بیماران خدمت کند، اما نشد: «گرچه به‌نظر خودم در این بخش می‌توانستم به زائران کمک تخصصی بیشتری انجام دهم، اما قسمت شد در بخش عمومی در خدمت مردم باشم و الحق که با توجه به تعداد زیاد مراجعان به این بخش، قطعا کمک بیشتری هم می‌طلبید. واقعا اینجا تخصص و درجه پزشکی اهمیتی ندارد و مهم نیتی است که ما برایش راهی این سفر شده‌ایم.»
از حال و هوای کربلا برایمان می‌گوید؛ از سیل عظیم جمعیتی که هر روز بیشتر می‌شوند و مشتاقانی که نه رنگ و نژاد و نه طبقه اجتماعی و نه هیچ شاخصه دیگری آنها را از هم جدا نمی‌کند و همه به‌سوی  امام حسین(ع) می‌روند: «چند روز پیش پسربچه‌ای با یک شکستگی کف دستش به ما مراجعه کرد و گفت به یک مرکز درمانی عراقی رفتم، اما بهبودی حاصل نشده است. شاید این وضعیت را اگر در حالت عادی تجربه می‌کرد، درد امانش را می‌برید، اما صبورانه پیش ما آمد و من هم با توجه به اینکه جراح عمومی هستم خیلی با دقت و حساسیت ویژه آسیب او را برطرف کردم. باور کنید وقتی بیماری با کمی بهبودی از درمانگاه خارج می‌شود و می‌تواند با خیال راحت‌تر به مسیرش ادامه دهد، ما خود را در این زیارت و عبادت شریک او می‌دانیم؛ حتی اگر اصلا فرصت زیارت با توجه به حجم زیاد کار برایمان فراهم نشود.»