سینمادار ارمنی دلباخته امام حسین‌ع بود
موضوع: سینمایی که حسینیه عزاداری امام‌حسین(ع) شد
موقعیت: میدان امام حسین(ع)، خیابان اقبال لاهوری، سینما رنگین‌کمان
***
محرم 1403 از راه رسید و هنوز چراغ حسینیه جوانان اقبال در خیابان اقبال لاهوری روشن است؛ همان چراغ که بیش از 50سال پیش به دست یک سینمادار ارمنی روشن شد و هنوز میعادگاه عاشقان ابا عبدالله الحسین(ع) است. داستان راه‌اندازی این حسینیه در دل یکی از پرمشتری‌ترین سینماهای تهران قدیم، از آن حکایت‌های شگفت و شنیدنی است.
داود رضایی، یکی از اعضای قدیمی هیئت، از راز این محبوبیت می‌گوید: «سال‌های پایانی دهه 40بود. همان سال‌ها که سینما رنگین‌کمان مثل خیلی از سینماهای تهران مشتری بسیار داشت. غروب‌ها در حوالی سینما جای پارک پیدا نمی‌شد. جوان‌ها از چهارگوشه شهر به هوای تماشای فیلم‌های روز و گاهی ملاقات با بازیگران مشهور آن دوره به سینما رنگین‌کمان می‌‌آمدند. گاهی سالن چنان مملو از جمعیت می‌شد که حتی در پارکینگ سینما هم جای سوزن انداختن نبود. همان روزها بود که آوانسیان تصمیم گرفت بخشی از پارکینگ سینما را به نوجوانان حسینی محله بدهد تا آنجا هیئت بگیرند و ماه‌های محرم و صفر عزاداری کنند.»
ماجرای شعله‌ور شدن عشق امام حسین(ع) در سینه آن سینمادار ارمنی مثل بسیاری از قصه‌های عاشقانه در یک شب بارانی رقم خورد؛ شبی که آوانسیان کلید پارکینگ سینما را به یکی از جوانان هیئت داد تا گوشه‌ای از پارکینگ سینمایی را که عاشقش بود در اختیار جوانان هیئتی محله قرار دهد. داودی می‌گوید: «هیئت ما مکان ثابتی نداشت. هر هفته در خانه یکی از اعضای هیئت، مراسم برگزار می‌کردیم. فضا کم بود و خیلی‌ها نمی‌توانستند هیئت بیایند. آن شب هیئت در خانه حاج ماشاالله نیکوکرداران، از پیرغلامان معروف محله، برگزار می‌شد. وسط مراسم بودیم که زنگ خانه به صدا درآمد. آوانسیان بود؛ همان مرد شیک‌پوش و سینمادار معروف. یک کلید و یک پاکت پول به ما داد و گفت: از فردا شب پارکینگ سینما در اختیار شماست. با این پول هم غذای نذری بدهید.»
داودی خاطره‌ای از مرحوم آوانسیان نقل می‌کند: «آوانسیان چنان عاشق امام حسین(ع) بود که هر سال پول اطعام ظهر عاشورا را می‌داد و فقط یک شرط داشت. شرطش این بود که از آن دیگ نذری یک پرس غذا هم به او بدهیم. بعدها شنیدیم که آن غذا را در فریزر می‌گذاشت و در طول سال برای تبرک در غذایش می‌ریخت.»
آرمن آوانسیان، سینمادار مسیحی ساکن شرق تهران، سال 1353درگذشت، اما قاب عکس او تمام این سال‌ها در کنار تصاویر پیرغلامان و ذاکران محله در بهترین جای مجلس عزاداری امام حسین(ع) روی دست عزاداران هیئت امام حسین(ع) بود.
