محله دره‌ها و پله‌ها

نزدیک به یک قرن قبل، یوسف‌آباد که اکنون در محاصره ساختمان‌های بلندمرتبه قرار گرفته مملو از مزارع بود. نقل است که پادشاهان قاجاری لابه‌لای تفریح و خوشگذرانی‌هایشان هرازگاهی در قریه یوسف‌آباد بیتوته می‌کردند تا نفسی چاق کرده باشند. میرزا یوسف مستوفی‌الممالک، صدر‌اعظم ناصرالدین شاه از همان موقع کمر به آبادانی این منطقه بست و چنان باغ‌های سرسبز و پرباری ایجاد کرد که اراضی تحت مالکیتش بعدها به یوسف‌آباد معروف شد. یوسف‌آباد در کنار باغ‌های انار، توت، گیلاس و انجیر مکان‌های تاریخی بسیاری مثل آسیاب آبی، دره گاومیشی و باغ اناری داشت و دروازه یوسف‌آباد یکی از دروازه‌های 12گانه تهران بود که جایی برای ورود به اراضی جلالیه هم به‌حساب می‌آمد. تاریخ باشکوه این محله با گذشت زمان به خاطره‌ای در ذهن تهران‌نشین‌ها تبدیل شد، اما مرور آنها هنوز هم خالی از لطف نیست. مطالب این پرونده حاصل هشتمین نشست پژوهشی محله من است که با حضور اهالی قدیمی یوسف‌آباد، جمشید رحمانی‌پناه، محسن شاعری و عباس عباسی که چند روز بعد از این نشست دار فانی را وداع گفت، برگزار شد. همچنین در این شماره با داریوش شهبازی، نویسنده و تهران‌پژوه و علیرضا زمانی، تهران‌پژوه درباره تاریخچه محله یوسف‌آباد گفت‌وگو کرده‌ایم.