برای حال خوب

از روی ستاره‌ها، چیز خنده‌داری به‌نظر می‌رسد. پس از گذشت چندین دهه کاوش علمی، طالع‌بینی به حوزه‌ای که آن را در برابر نقد عقلانی مصون می‌دارد عقب‌نشینی کرده است. شاید عجیب باشد اینکه در عصر توالی‌یابی ژنتیک و تلسکوپ‌های قدرتمند، سیستمی از پیشگویی که هزاران سال پیش ایجاد شده، هنوز زنده و سالم است. حتی طالع‌بینان و اخترشناسان تجاری بودن این خزانه در زمانه حاضر را بهتر از هر زمان دیگری گزارش کرده‌اند. این درست باشد یا نباشد، بسیاری از کاربران مدرن طالع‌بینی ادعا می‌کنند که اهمیتی نمی‌دهند که اين مسئله علمی است یا نه و حتی بسیاری می‌گویند که به آن اعتقاد ندارند بلکه آن را فقط برای حال خودشان مفید می‌دانند.

پیچیده مثل ستاره‌ها
طالع‌بینی، جهان پیچیده‌ای است. همه تحقیقاتی که درباره آن شده  فقط گوشه‌ای از آن را دیده‌ است. طالع‌بینی بر پایه‌ای ساده استوار است؛ اخترشناسان ادعا می‌کنند که موقعیت اجرام مختلف آسمانی (سیاره‌ها، قمرها و سیارک‌ها) در زمان تولد ما نشان‌دهنده حقایق عمیقی در مورد اینکه ما چه‌کسی هستیم و چه اتفاقی برای ما خواهد افتاد، است. برخی نيز بر این باورند که این اجرام آسمانی مستقیما از طریق مکانیسمی ناشناخته باعث رویدادهای روی زمین می‌شوند. بسیاری دیگر، به‌ویژه در عصر مدرن ما، این ایده را رد می‌کنند و آسمان را به‌عنوان یک آینه می‌بینند. آنها می‌گویند که با یادگیری زبان طالع‌بینی، می‌توانیم بازتابی ببینیم از اینکه چه‌کسی هستیم و آینده ما چگونه خواهد بود.

اعتبار بیهوده
بهتر است به انحراف در علمی که از دهه1950 به آن پرداخته شده است، بپردازیم. در واقع مجموعه‌ای از مطالعات که به پیش‌بینی رویدادهای خاص و سازگاری با علائم زودیاک (نشان‌های ستاره‌شناسی در طالع‌بینی) پرداخته، بیش از حد به توانایی ستاره‌شناسان در امر طالع‌بینی صحه گذاشته‌ است؛ درحالی‌که اگر کره‌های آسمانی باعث ایجاد مسائلي روی زمین شوند، همان‌طور که طرفداران اولیه طالع‌بینی ادعا کردند، هیچ‌یک از نیروهای شناخته‌شده نمی‌توانند این تأثیر را به‌دلیل فواصل موجود توضیح دهند.