دریچه شیطان از نیویورک به دوبلین!
سیدسروش طباطباییپور
از 19اردیبهشت امسال، سازهای مشترک در 2 شهر با فاصلهای حدود ۶هزار کیلومتر نصب شد؛ یکی در دوبلین، پایتخت جمهوری ایرلند جنوبی و دیگری در نیویورک، پایتخت آمریکا. این سازهها که حدود سه و نیم تن وزن دارند و لنزی به قطر 4/2متر در میانه آن قرار گرفته، میتوانند تصویری زنده و مستقیم از مردم این دو شهر را که در مقابل لنز قرار میگیرند، به هم منتقل کند؛ تصاویری با کیفیت بالا و البته بدون صدا. بندیکتاس گیلیس (Benediktas Gylys)، هنرمند اهل لیتوانی، طراح این سازههاست و هدفش از این ابتکار، اتحاد مردم این سیاره است.
البته تا اینجای کار، ماجرا هیجانانگیز و جذاب است؛ مردم این شهر با فرهنگها و آداب و رسوم گوناگون میتوانند بهطور زنده و ۲۴ساعته، با هم معاشرت کنند و از حال و روز هم خبردار شوند.
در روزهای اول، ماجرا به همین شکل هم پیش رفت. مردم این دو شهر، در مقابل هم قرار میگرفتند و برای هم قلب میفرستادند و دست تکان میدادند، فرزندی در نیویورک، مادرش را در دوبلین ملاقات میکرد و روی پلاکاردها، پیامهای محبتآمیز رد و بدل میشد. اما چند روز پیش، این ارتباط مستقیم با تصمیم شورای شهر این دو شهر قطع شد و دلیل آن، نمایش بیاخلاقی، از سوی برخی مردم این دو شهر اعلام شد؛ آنگونه که نیویورک پست، نام این سازه را «پرتال جهنمی» گذاشت. نمایش رفتارهای غیراخلاقی و نامناسب، پرتاب تخممرغ و دیگر وسایل و انتشار پیامهای تحریکآمیز برخی مردم، دلیل قطع این ارتباط زنده میان این دو شهر اعلام شد. امی دونوحه، یک روزنامهنگار ایرلندی، با ابراز تأسف از این رسوایی اخلاقی در ایندیپندنت نوشت که در طول این چند هفته، دوبلینیها واقعا ما را در سراسر جهان شرمنده کردهاند. هر کسی که جلوی این لنز قرار میگیرد، نماینده کشور کوچک ماست و اگر فرهنگ بیاخلاقی را به نمایش بگذارد، در بلندمدت حتی بر صنعت گردشگری ما نیز اثر منفی خواهد گذاشت. احتمال دارد با تغییراتی مثل محدودکردن ساعت پخش یا سانسور، این پرتال که میتواند پلی میان فرهنگها باشد، دوباره راهاندازی شود.