تکیه‌چال و نخل‌گردانی روز عاشورا
موضوع: تکایا و حسینیه‌های دولاب
ویژگی: قدمت تاریخی و برگزاری آیین نخل‌گردانی
محله دولاب را محله تکیه‌های بزرگ و تاریخی می‌نامند؛ به‌خصوص تکیه‌هایی که به دیگ‌های نذری بسیار بزرگ مشهور هستند. تکیه چال و حسینیه عسگری از مهم‌ترین مکان‌هایی هستند که سال‌ها میزبان عزاداران سالار شهیدان امام حسین(ع) بوده‌اند.
تکیه چال با معماری خاص و نمای آجرچینی نظر هر بیننده‌ای را به‌خود جلب می‌کند. این تکیه با مهارت خاصی با دستان پرتوان و هنرمند حاج حسن قلیونی ساخته شده است؛ بنایی با وسعت ۶۰۰ مترمربع که هیچ ستون نگه‌دارنده‌ای در آن نیست. مهدی گلشناس، از معتمدان محله می‌گوید: «یکی از آداب و مراسم عزاداری اهالی دولاب که از قدیم‌الایام پابرجاست سنت نخل‌گردانی در روز عاشوراست. مسلما بنای ساخت این تکیه با درنظر گرفتن حرکت همین نخل طراحی شده است. اگر ستونی در تکیه قرار داشت عزاداران نمی‌توانستند نخل را به‌راحتی در محوطه تکیه بگردانند. همه اهالی دولاب از پیر و جوان و زن و مرد در مراسم نخل‌گردانی شرکت می‌کنند. در روز عاشورا نخل‌گردانان از کوچه و خیابان‌های محله عبور می‌کنند، به مساجد محله می‌روند و به‌اصطلاح سلام می‌دهند و دوباره به تکیه‌چال برمی‌گردند.»
اگرچه تکیه‌چال قدیمی‌ترین تکیه دولاب است، اما تکیه و حسینیه‌های دیگری نیز در این محله وجود داشته و دارند. در گذشته روستای دولاب به 2بخش محله بالا و محله پایین تقسیم می‌شد. یک تکیه در محله بالا در نزدیکی آب‌انبار این محله وجود داشت. زورخانه محله نیز قبلاً محلی برای عزاداری‌های محرم بود.
حسینیه عسگری در دولاب بسیار معروف و فعال است. این حسینیه را سیدعلینقی هاشمی بنا کرده است. از روی تخته‌سنگی که نام بانی حسینیه روی آن حک شده قدمت بنا بیش از ۱۶۷ سال تخمین زده می‌شود. به‌گفته گلشن، این تخته‌سنگ قبلا در حسینیه بوده، ولی در حال حاضر در جایی امن نگهداری می‌شود. در گذشته این حسینیه طاق‌نماهایی داشت که هر یک متعلق به یکی از خاندان‌های دولابی بود. این طاق‌نماها در بازسازی حسینیه از بین رفت.
