یادداشت
پیاده‌روسازی؛ آنچه هست، آنچه باید باشد
سیدجعفر تشکری‌هاشمی؛ رئیس کمیسیون عمران و حمل‌ونقل شورای شهر تهران
داشتن پیاده‌رو در همه معابر یک الزام است و چه خیابان‌های شریانی و چه معابر و خیابان‌های محلی همگی باید پیاده‌رو داشته باشند و حتی اگر در خیابانی به‌طور اختصاصی پیاده‌رو ساخته نشده باشد، شهرداری باید فضای تردد عابران را با جداکننده‌هایی از خیابان جدا کند. در معابری مثل خیابان‌های شریعتی یا ولی‌عصر تهران که عملکرد فرامنطقه‌ای دارند، شهرداری تهران باید الگوهای یکسان و استانداردی را برای مناسب‌سازی لحاظ کند که طی سال‌های گذشته در برخی خیابان‌های اصلی این کار انجام شده، اما در معابر فرعی که کمتر در معرض ترددهای فرامنطقه‌ای هستند، این موضوع کمرنگ است. کماکان در برخی معابر شاهد پلکانی بودن پیاده‌روها هستیم که برای سالمندان، شهروندانی که با ویلچر تردد می‌کنند و همچنین کالسکه کودکان، به هیچ‌وجه مناسب نیست یا معارض‌هایی در سطح پیاده‌روها وجود دارد؛ مثل تاسیسات مخابراتی یا برقی یا مزاحمت‌هایی که کسبه در طول پیاده‌روها ایجاد می‌کنند یا می‌بینیم که مالکان برای ورود به ملک خود، سطح شیبداری ایجاد می‌کنند که اختلاف سطحی را به همراه دارد که می‌تواند به نوعی مزاحمت برای برخی شهروندان کم‌توان باشد. ایجاد و ساماندهی پیاده‌روها امری بدیهی و کاری مستمر است و در معابر محلی باید مورد توجه شهرداران مناطق و نواحی باشد و در معابر فرامنطقه‌ای معاونت‌های عمران و ترافیک شهرداری نسبت به آن اهتمام لازم را داشته باشند.
پیاده‌روها در همه معابر شهر حتی در کوچه‌های کم‌عرض، باید طبق اصول و قواعدی مشخص ساخته شوند و به این شکل نباشند که پیاده‌رو براساس عوارض طبیعی یا به دلخواه مالکانی باشد که صرفا در ورودی ساختمان خود را مبنا قرار داده‌اند و پله‌های غیراستاندارد ایجاد کرده‌اند. در مواردی شهرداری باید با شیبی نرم و استاندارد رمپ احداث کند و پلکان‌های تند حذف شود. همچنین عرض پیاده‌رو باید به‌گونه‌ای باشد که حتما یک نفر با ویلچر تردد کند و در محل‌هایی که جوی وجود دارد، وظیفه داریم پل‌های مناسب احداث کنیم.
در حین ساخت باید تأکید شود که شیب پیاده‌روها منطقی و مبتنی بر استانداردهای لازم باشد و موانع فیزیکی در پیاده‌روها حذف شود و این موارد جزو الزاماتی است که در قانون آمده و به اعتقاد من هرجا چنین مواردی وجود دارد می‌تواند نشان‌دهنده بی‌توجهی به قوانین باشد. پیاده‌رو با امنیت شهروندان ارتباط مستقیم دارد و گاهی اصلاح یک پیاده‌رو در سطح یک محله می‌تواند ارزشی بیش از یک پروژه فرامنطقه‌ای داشته باشد.
در مورد برخورد با موتورسیکلت‌سوارانی که به پیاده‌رو وارد می‌شوند یا موتورسیکلت خود را در پیاده‌رو پارک می‌کنند نیز از سوی پلیس راهور، عوامل انتظامی و شهرداری باید برخوردهای قانونی و ممانعت‌های جدی صورت گیرد. گاهی شاهد آن هستیم که شهرداری با قرار دادن موانعی سنگی یا فلزی درصدد برآمده از تردد موتورسیکلت‌ها در پیاده‌رو جلوگیری کند، اما این افراد با ترفندهای مختلف و مانورهای خطرناک باز موتور را وارد پیاده‌رو می‌کنند؛ درحالی‌که این موانع ایجاد شده بعضا برای شهروندان عادی به‌ویژه در ساعات شب که نور کافی وجود ندارد، مشکل‌ساز می‌شود. در نتیجه برای رفع این مشکل باید اقدامات بازدارنده دیگری مدنظر قرار گیرد.
در همینه زمینه :
