وقتی تا کمر خم می‌شوند برای یک باخت!

علیرضا مجمع روزنامه‌نگار
«ما دو جنگ‌جهانی را برده‌ایم و یک جام‌جهانی» این جمله معروف انگلیسی‌هاست. از 1966 هر وقت به جام‌جهانی می‌رسند همین را می‌گویند و برای تیم‌های دیگر کری می‌خوانند. غافل از اینکه اگر آن زمان وی ای آر بود همین یک جام‌جهانی را هم احتمالا نداشتند. امسال اما به شکل دیگری آمده‌اند. ادعای زیادی ندارند ظاهرا. رحیم و دِله علی آن جلو توپ را می‌دهند به هری‌کین و او هم گل می‌زند. به همین سادگی. البته بماند که جلوی کلمبیا گیر افتادند و نزدیک بود فالکائو و کوادرادو گره‌شان بزنند. اما جستند. بعید است بتوانند از پس اتوبوس سوئد بربیایند، اما خدا کند برای روح پدر فوتبال هم که شده یک‌بار نرسیده به نیمه نهایی این اتوبوس را بفرستند ته دره. 
 سوئد بدتر از ایران اتوبوس نتیجه را می‌گذارد جلوی دروازه‌اش و یک هیچ بیرون می‌آید و فکر هم می‌کند دارد فوتبال بازی می‌کند. اگر آنچه برای خودمان می‌پسندیم برای دیگران هم بپسندیم، پس سوئد دارد عالی بازی می‌کند. اما اینجا دقیقا برهان خلف را به کار می‌بریم.آیا بازی سوئد که رفته یک چهارم، را می‌پسندیم؟ اگر نمی‌پسندیم پس تیم کی‌روش هم روی اعصاب تماشاگر است. تماشاگر، نه هوادار. هوادار ایران هر جوری بازی کند، قربان صدقه‌اش می‌رود، اما تماشاگری که بازی را می‌بیند، بازی ما و سوئد و هر تیم این شکلی روی اعصابش است. سوئد رفت یک چهارم، اما تا چند دقیقه بعد از سوت پایان مسابقه‌اش با سوییس هم اتوبوسش توی زمین پهن بود. این فوتبال به‌شدت فوتبال بی نتیجه‌ای است اتفاقا. هیچ نتیجه‌ای ندارد. نه لذت دارد، نه کسی می‌آید دنبال این فوتبال. از دل این فوتبال ستاره ‌زاده نمی‌شود. برولین سوئدی، اتفاقا به‌دلیل گل‌هایی که می‌زد ستاره شد، سلطان زلاتان‌شان هم که دیگر بحثی ندارد. ستاره‌ای که دیگر مثلش نمی‌آید. کمی با خودمان روراست باشیم. 
یک هفته است تیم‌ملی برگشته ایران.چرا کسی در این یک هفته نخواسته که مربی تیم‌ملی بیاید درباره نتایجی که گرفته حرف بزند؟ احتمالا خواسته‌اند و کی‌روش نیامده به تلویزیون. اما چرا؟ می‌شود سوال کرد که. بهترین نتیجه ادوار جام‌جهانی را گرفته‌ایم، آن‌وقت مربی تیم نمی‌آید پاسخ دهد؟ دلیلش؟ احتمالا عکس تیم‌ملی ژاپن را دیدید که بعد از باخت باشکوه‌شان به بلژیک تا کمر جلوی تماشاگران‌شان خم شدند و عذر خواستند. ژاپنی‌ها آدم‌های عجیب و غریبی‌اند. کره‌ای‌ها که از دم تیغ گذشتند وقتی به سئول رفتند. تخم‌مرغ به سمت‌شان آمد. تازه به قهرمان جهان همین جور اتوبوسی دو گل زده بودند و برده بودند. اما پاسخگو نبودن کی‌روش به‌شدت عجیب است. می‌گویند کی‌روش حامیان رسانه‌ای زیادی دارد که پشتش هستند. این حامیان رسانه‌ای او را بهترین مربی دنیا می‌دانند و سوال اضافی از او نمی‌پرسند. احتمالا هم همین‌طور است. هر چه کی‌روش بگوید احتمالا وحی منزل است برای بعضی‌ها. اما همین حضرات یک‌بار در همان ویکی‌پدیا نتایج تیم‌هایی که سرمربی ما با آنها در جام‌های مختلف بوده را دیده‌اند؟ مهدی رحمتی زبانش یک‌بار به اشتباه باز شد و این را پرسید. برای همیشه از تیم‌ملی خط خورد. اما سوال اولین ابزار ماست. کی‌روش باید بیاید تا از او سوال شود. امثال عادل به درد پرسیدن نمی‌خورند. مبدع «جونم کی‌روش» جلویش هم بنشیند به غیر از قربان صدقه چیزی از تویش درنمی‌آید.