گام‌های مهم ایران برای مهار گردو‌غبار

مدیرکل دفتر امور بیابان سازمان منابع طبیعی گفت: سال۱۴۰۳ برنامه مالچ‌پاشی نفتی را در دستور کار نداریم و به‌طور جدی روی روش‌های جایگزین متمرکز شده‌ایم.
وحید جعفریان گفت: مالچ نفتی یک پروژه در فرایند ایجاد پوشش گیاهی است و بیش از 2تا3سال توانایی حفظ تپه ماسه‌ای را ندارد و در فرایند طبیعی تجزیه می‌شود، اما همین 2سال برای استقرار نهال‌های کشت‌شده در تپه‌های ماسه‌ای کفایت می‌کند و بعد از 2سال ریشه‌های گونه‌های سازگار با مناطق بیابانی، تپه ماسه‌ای را حفظ می‌کند و جلوی حرکت آن را می‌گیرد؛ بنابراین مالچ‌ نفتی یک پروژه موقت برای تثبیت عرصه به‌منظور احیای پوشش گیاهی است.
او با بیان اینکه هیچ راه دیگری برای جلوگیری از تپه ماسه‌ای نداریم، به ایسنا گفت: هم‌اکنون با یکی از معتبرترین نهادهای تحقیقاتی کشور چین و دانشگاه تهران در حال انجام پروژه‌ای در حسین‌آباد میش‌مست استان قم در ارتباط با شناسایی بهترین روش‌ها و طراحی‌ بادشکن‌ها هستیم؛ البته بادشکن‌ها سابقه دیرینی در دانش بومی کشور ما دارند و در گذشته دور از آنها استفاده کرده‌ایم، اما بهره‌گیری از آنها مبتنی بر شرایط علمی با کمترین هزینه و بیشترین اثربخشی در دستور کار قراردارد. احداث حدود ۱۰۰۰ هکتار بادشکن یکی از اقدامات خوبی است که صورت گرفته است؛ ضمن اینکه در سطح وسیعی از شهرستان گناباد بادشکن‌ایجاد کرده‌ایم و بادشکن‌های غیرزنده یکی از جاده‌های ترانزیت این منطقه را کنترل می‌کند. بادشکن در جاده گرمسار- قم موجب حفظ این جاده شده ‌است.
مدیرکل دفتر امور بیابان سازمان منابع طبیعی و آبخیزداری ادامه داد: در منطقه آران و بیدگل عرصه‌های پیش‌بینی شده برای
مالچ‌پاشی، به‌طور 100درصدی از طریق احداث بادشکن‌های کوتاه با مشارکت مردم و تعاونی‌های محلی و استفاده از محصولات کشاورزی مثل ساقه پنبه و چوب‌های ناشی از هرس درختان میوه‌ای انجام شده است. این کار به بهبود معیشت جوامع محلی و از سویی حفظ اراضی کشاورزی کمک می‌کند؛ چراکه تپه‌های ماسه‌ای روی این اراضی را نپوشانده‌اند.
جعفریان ادامه داد: نهالکاری فعالیت سبز جلوه می‌کند؛ درحالی‌که مداخله است و  پیش‌بینی می‌شود با ظرفیت شرکت‌های دانش‌بنیان و همکاری دانشگاه‌ها با روش‌های جایگزین مالچ‌پاشی بتوان از آسیب‌ به منابع زیست انسانی در کانون‌های بحرانی گردوغبار جلوگیری کرد.‌