نگاه
حکایت کتابخانه خاص
حتما تا به حال برای یک بار هم که شده عضو یک کتابخانه شده‌اید؛ از کتابخانه مدرسه و مسجد محله گرفته تا کتابخانه‌های عمومی شهر و خوب می‌دانید که برای عضویت در این کتابخانه‌ها حداقل یک قطعه عکس،کارت ملی و مبلغی پول برای اشتراک سالانه لازم است. ضمن اینکه ، قریب به اتفاق این کتابخانه‌ها، فضای جذاب و دلنشینی برای اینکه ساعتی وقت در آن بگذرانید هم ندارند. حالا باورتان می‌شود در این شهر درندشت وبزرگ یک کتابخانه است که برای عضویت در آن فقط باید عاشق کتاب باشید. صحبت از باغ کتاب ملک در ولنجک است. یک کتابخانه کاملا شخصی متعلق به محمدرحیم شربت ملکی. در واقع آقا محمدرحیم، این کتابخانه وقفی را که 54هزار عنوان کتاب دارد با نیت شادی روح پدر و مادرش نذر اهالی کتاب و کتابخوانان واقعی کرده است. تنها شرط عضویت در کتابخانه او عاشق کتاب بودن است. برایش هم فرقی نمی‌کند کتابخوان‌ها اهل همین تهران باشند یا از دورترین نقطه کشور خودشان را به کتابخانه‌اش رسانده باشند. اتفاقا امتیازی که او به شهرستانی‌ها می‌دهد بیشتر از تهرانی‌هاست. مثلا چون شهرستانی‌ها رنج سفر را به جان می‌خرند و خود را به باغ کتاب ملک می‌رسانند 2کتاب بیشتر از تهرانی‌ها می‌توانند به امانت ببرند، یعنی 8 جلد! در این کتابخانه زیبا و سرسبز و البته وقفی که حسابی هم پر و پیمان است بالغ بر 98هزار جلد کتاب وجود دارد که خیلی‌هایش را همین علاقه‌مندان کتاب و کتابخوانی به کتابخانه هدیه داده‌اند. کتاب‌هایی که با ورق زدن هر کدام‌شان می‌توانید سفری به گذشته و آینده داشته باشید. محمدرحیم شربت ملکی که خودش دانش‌آموخته مقطع کارشناسی ارشد کتابداری و اطلاع‌رسانی است در همین فضای 56متری کوچک کتابخانه باغ ملک یک سبک جدید از کتابداری را پیاده می‌کند که از قضا خیلی هم جواب داده است. او به همه کتابخوان‌هایی که میهمان کتابخانه‌اش می‌شوند می‌گوید که اینجا نه برای بردن کتاب لازم است از کسی اجازه بگیرید نه برای برگرداندنش. حتی نام و نشان افراد هم ثبت نمی‌شود. این که چه می‌شود کتاب‌ها بعد از مطالعه باز به قفسه‌های کتابخانه برمی‌گردند و حتی همراه با خود چندین و چند کتاب تازه هم به کتابخانه می‌آورند دلیلش صداقت، رفاقت و همدلی مسئول کتابخانه و کتابخوان‌هایش با یکدیگر است.
