ثبت جهانی ابیانه فراموش شد

۱۷ سال از ثبت روستای ابیانه در فهرست انتظار ثبت جهانی یونسکو می‌گذرد، اما هیچ یک از مدیران میراث فرهنگی استان اصفهان از وضعیت این پرونده خبر ندارد. این در حالی است که نام ابیانه و ماسوله سال 2007در فهرست انتظار ثبت جهانی یونسکو قرار گرفت و با آنکه روستای ماسوله در اجلاس سال گذشته یونسکو از ثبت جهانی باز ماند و پرونده آن به ایران بازگشت خورد، اما هیچ خبری از پیگیری‌ها برای ثبت جهانی ابیانه وجود ندارد. سایت صدای میراث با پرداختن به موضوع ثبت جهانی روستای ابیانه در یونسکو اعلام کرد که مدیران میراث فرهنگی استان اصفهان، شهرستان نطنز و حتی مدیر پایگاه میراث ‌فرهنگی ابیانه از سرانجام پرونده ثبت جهانی این روستای تاریخی ایران خبر ندارند. حمیدرضا محققیان که چندی پیش با حکم عزت‌الله‌ضرغامی، وزیر میراث فرهنگی به مدیریت اداره کل میراث فرهنگی استان اصفهان منصوب شده است در پاسخ به سرانجام پرونده ثبت جهانی ابیانه اعلام کرد: «در جریان نیستم و رئیس میراث نطنز می‌تواند پاسخ سؤال را بدهد.»
حسین یزدانمهر، رئیس اداره میراث فرهنگی نطنز نیز در پاسخ به سرانجام ثبت جهانی ابیانه گفته است: «بهتر است با مدیر پایگاه ملی میراث فرهنگی ابیانه صحبت کنید چون ایشان در این مورد اطلاع کافی دارند.» مجید نوری، مدیر پایگاه ملی میراث فرهنگی ابیانه اما درباره سرانجام پرونده ثبت جهانی ابیانه گفته است: «کارهایی قبلا در ابیانه انجام شده و آسیب‌ها و دخل و تصرف‌هایی در این روستا صورت گرفته که ثبت جهانی ابیانه منوط به حل این موضوعات است. مثل تغییر در و پنجره‌ها و ارتفاعاتی که ساخته شده و بناهایی که خارج از ضوابط احداث شده‌اند. در عرصه و حریم ابیانه از گذشته اتفاقاتی افتاده است که باید برطرف شوند. نزدیک به ۲۰سال است که موضوع ثبت جهانی ابیانه مطرح شده و اعتبارات خاص برای رفع آنها نیاز است. حداقل باید درصدی از آسیب‌ها کاهش یابد و اگر نیمی از این آسیب‌ها از بین برود امکان ثبت جهانی ابیانه وجود دارد؛ بنابراین هیچ اتفاق خاصی در این پرونده نیفتاده است.» بر اساس این گزارش، سال۹۹ زمانی که موضوع ثبت جهانی ابیانه داغ شده بود و بازرس یونسکو برای بازرسی میدانی ابیانه به ایران آمد، حسین یزدان‌مهر، سرپرست وقت پایگاه میراث فرهنگی ابیانه به رسانه‌ها گفت که طرح مشارکتی ساماندهی بافت تاریخی ابیانه با هدف تسریع ثبت جهانی این منحصر به فرد‌ترین بافت تاریخی کشور، شامل تراشیدن کاهگل فرسوده، استحکام‌بخشی، پی‌بندی، بسترسازی، جمع‌آوری ناودان‌های ناهمگون با بافت، کاهگل‌کاری، سیم گل و اجرای شمشه‌گیری گچی، سازماندهی تابلوها و سنگ‌فرش معابر در حال انجام است.