گپ
360 چرخ برای جابه‌جایی غول 510 تنی
داوود محمدی، سرپرست تیم حملونقل نخستین‌محموله غول‌پیکر در‌جاده‌های ایران از شرایط حملونقل این رآکتور‌آهن‌اسفنجی می‌گوید
سیده زهرا عباسی-روزنامه‌نگار
از 22مهر که بوژی 360چرخه برای جابه‌جایی رآکتور آهن‌اسفنجی ماشین‌سازی اراک به سمت کرمان حرکت کرد، روزی نیست که عکس یا فیلمی از این محموله غول‌پیکر و فوقسنگین در شبکه‌های مجازی منتشر نشود؛ محموله فوقسنگین رآکتور آهن‌اسفنجی قرار است به‌عنوان سنگین‌ترین، پهن‌ترین و مرتفع‌ترین محموله جاده‌ای کشور به شرکت فولاد بوتیای ایرانیان کرمان تحویل شود.
مسیری به طول 990کیلومتر که معمولا 10ساعته طی می‌شود، برای حمل این محموله چند‌ماه طول خواهد کشید. این محموله با یک تیم 15نفره در حرکت است و داوود محمدی، سرپرست این تیم در گفت‌وگو با همشهری درباره این سفر دور و دراز و سختی‌های مسیر صحبت می‌کند. او 65ساله است و در حوزه بارهای فوقسنگین کار می‌کند.
برایمان از محموله فوق‌سنگینی بگویید که فیلم‌ها و تصاویرش همه را متعجب کرده است. این محموله چه ابعادی دارد؟
این محموله شرایطش خاص است و بسیاری از شرکت‌های حملونقل می‌خواستند آن را جابهجا کنند، اما نتوانستند. شرکت حملونقل ما اما به‌دلیل اینکه در زمینه جابه‌جایی محموله‌های فوقسنگین تخصص و تجهیزات لازم را در اختیار دارد، این کار را انجام داد. این محموله 12متر ارتفاع، 12متر عرض و 41متر طول دارد.
جابه‌جایی این محموله غول‌پیکر چگونه در حال انجام است؟
محموله غول‌پیکر با بوژی حمل می‌شود. بوژی حمل این بار 2سایت 21محوره است که جمعا 42محور با حدود 360لاستیک می‌شود. وزن محموله 510تن است که با وزن بوژی و متعلقات در مجموع 721تن در حال حمل است.
حمل چنین محموله‌ای در دنیا سابقه داشته است؟ گفته شده در ایران اولین‌بار است این اتفاق می‌افتد.
بله. این محموله در دنیا چهارمین محموله فوقسنگین با این ابعاد محسوب می‌شود که 3تای قبلی در اروپا جابهجا شده بود و برای نخستین‌بار است که در جاده‌های ایران شاهد این جابه‌جایی هستیم. پیش از این حداکثر باری که در مسیرهای طولانی جابهجا شده حداکثر 9 تا 10متر ارتفاع داشته است.
جاده‌های ما کشش این وزن را دارد؟
جاده‌ها مشکلی ندارد، اما تردد با این محموله ماجراهای خودش را دارد. مشکل عمده شبکه‌های برق است که در هر تردد ناچار می‌شویم سیم‌های برق را جمع و برق‌های فشار قوی را قطع کنیم. روال اینطور است که ما پیش از رسیدن به حوزه هر شهرستانی، مکاتبه می‌کنیم و پلیس راهور و اداره راه آن شهرستان در حوزه استحفاظی خود با ما همراه است. همچنین از اداره برق می‌خواهیم برق فشار قوی را قطع کند که برای هر قطعی ناچار می‌شویم گاهی چند‌صد‌میلیون پرداخت کنیم. همه پل‌های عابر پیاده و دوربین‌های راهنمایی و رانندگی در طول مسیر را باز و بعد از عبور دوباره نصب می‌کنیم. نمی‌توانیم از روی هیچ پلی در مسیر رد بشویم و به همین دلیل گاهی مجبور می‌شویم کنار پل‌ها راهسازی کنیم.
راهسازی؟ چطور؟
بله. در همین چند‌ماه که در حرکت هستیم، بارها مجبور شدیم برای اینکه محموله را عبور دهیم، کنار پل‌ها جاده بسازیم. همین حالا چند روز است که در روستای «بیاضه» شهرستان خور و بیابانک بار را متوقف کرده‌ایم، چون بار از روستا رد نمی‌شود و با تراکتور، بیل و کلنگ و آب در حال ساخت یک مسیر پشت روستا هستیم. یک‌بار هم در محدوده «شجاع‌آباد» نطنز 11روز بار متوقف ماند تا بتوانیم یک رمپ روی ریل راه‌آهن بزنیم.
واکنش مردم در طول مسیر چیست؟
برایشان جالب است. مردم می‌آیند و فیلم و عکس می‌گیرند و گاهی مثل همین چند روزی که در «بیاضه» هستیم، تا نیمه شب می‌آیند و مدتی محموله را تماشا می‌کنند و می‌روند.
بوژی چیست؟
بوژی نوعی کفی تریلی یا ارابه شبیه کمرشکن با چرخ‌های خیلی بیشتر است.
بوژی‌ها دارای محورهای متعددی هستند که تعدادشان متناسب با میزان بار است و برای حمل بارهای بسیار سنگین به‌منظور کاهش فشار بار روی جاده طراحی شده‌اند.
