کاشیکاریهای معرق و معقل
مسجد قندی که با گذشت دهههای طولانی هنوز در یکی از جنوبیترین مناطق تهران میدرخشد، یادگار استاد حسن بنا، معمار سرشناس معاصر است. استاد حسن بنا شهرتش را مدیون ساخت ساختمانهای قرینه در کوچه لولاگر است اما معماری مسجد قندی را هم باید در زمره آثار ماندگار او قرار داد. با گذر از ورودی اصلی، هشتضلعی کوچکی با پوشش گنبدی و کاشیکاری معرق که سبک معماران ایرانی بوده جلب نظر میکند. دو طرف هشتی با کتیبهای به خط ثلث سفید و با زمینه لاجوردی تزیین شده و جلوه و شکوه خاصی به این بخش از مسجد داده است. در ابتدای ورودی مسجد سکوی «پیرنشین» برای استراحت سالخوردگان بنا شده است. مسجد قندی یک ورودی فرعی هم دارد که در کوچه مجاور واقع شده و نمای سادهتری دارد. معمار مسجد در طراحی ورودی فرعی هم یک هشتی با تزیینات کاشیکاری معقلی درنظر گرفته و زیبایی خاصی به آن داده است.
هشتیهای زیبا با آن معماری چشمنواز به حیاط کوچک و مربعشکل مسجد قندی منتهی میشوند و از آنجا میتوان زیبایی ایوانی را که در ضلع جنوبی حیاط ساخته شده مشاهده کرد. شبستان ستوندار مسجد که 9ستون با پوشش طاق و گنبد دارد هم در این قسمت بنا شده و 2محراب با کاشیکاری تزیینی در آن ساخته شده است. در ضلع شمالی مسجد هم 2ایوان دیگر ساخته شده اما عمق آنها به اندازه ایوانهای جنوبی نیست. قراردادن معماری منحصر بهفرد ایوانهای قرینه در کنار طاقنماهای تزیینی و کاشیکاریهای معرق در شرقی و غربی حیاط، جلوه ویژهای به این عمارت مذهبی بخشیده است. بهطور کلی چند ویژگی جالب در معماری مسجد قندی وجود دارد؛ یکی ورودی طاق جناغی آجرچین که یادگار معماری بناهای مذهبی قاجار است و دیگری سبک کاشیکاری «معرق» و «معقل» که در هر گوشه مسجد به چشم میخورد.