ناسپاس مثل کی‌روش!
اضافه‌شدن کمک‌داور ویدئویی به جام‌جهانی برای اولین‌بار در تاریخ، تردیدهای زیادی درمورد پیوند فوتبال و تکنولوژی به‌وجود آورده بود. این تجربه حتی برای فیفا نیز ترسناک به‌نظر می‌رسید اما اولین آزمایش‌های آن در جام‌جهانی تا حدود بسیار زیادی موفقیت‌آمیز بود. در مرحله گروهی جام‌جهانی، چند پنالتی اشتباه پس گرفته بود و چند ضربه پنالتی نادیده‌گرفته شده، بعد از مرور صحنه‌ها اعلام شد تا عدالت در متن بسیاری از بازی‌ها به جریان بیافتد. میان همه مربی‌های حاضر در جام‌جهانی2018 روسیه، «کارلوس کی‌روش» شدیدترین انتقادها را به سیستم کمک داور ویدئویی داشت اما حالا گزارش رسمی فیفا نشان می‌دهد تنها اشتباه وار، اعلام پنالتی به‌سود ایران در دیدار با پرتغال بوده است! داور پاراگوئه‌ای صحنه برخورد توپ به‌دست مدافع پرتغال را پنالتی تشخیص داد و با این تصمیم به‌شدت مورد انتقاد قرار گرفت. تنها یک روز بعد، مدافع تیم‌ملی آرژانتین در موقعیت مشابهی قرار گرفت اما چاکر بعد از تماشای صحنه در کنار زمین، دستور به ادامه بازی داد. بر خلاف آن‌چه کارلوس کی‌روش تصور می‌کند، کمک داور ویدئویی در جام‌جهانی نه تنها به ضرر ایران عمل نکرده، بلکه حتی در مجموع به‌سود تیم‌ملی نیز بوده است.
پرت کردن کت و رفتن به‌سمت تونل برای تماشای چند صحنه مشکوک، بخشی از اعتراض‌های تمام‌نشدنی کارلوس در جریان مسابقه حساس با پرتغال بودند. سرمربی تیم‌ملی ایران مدام درمورد فیفا و علاقه‌اش به تیم‌های بزرگ صحبت می‌کرد و دوست داشت در نقش یک «قربانی» ظاهر شود اما حالا مشخص شده که پنالتی ایران در شرایط نادرست به‌دست آمده است. اگر این پنالتی برای تیم‌ملی گرفته نمی‌شد، این تیم شانس زیادی برای امتیازگرفتن از پرتغال نداشت و احتمالا تورنمنت را با 3امتیاز، در حالی ترک می‌کرد که هیچ‌کدام از بازیکنان‌اش موفق به گلزنی به تیم‌های حریف نشده بودند. کمک داور ویدئویی، در جدال پایانی به کمک ایران آمد. حتی در برابر اسپانیا نیز، استفاده از تکنولوژی به سود تیم‌ملی بود. گل سعید عزت‌اللهی با پرچم کمک داور مردود شد و کمک داور ویدئویی، صحنه را مورد بازبینی قرار داد تا شاید این تصمیم را به‌سود ایران تغییر بدهد. در مرور صحنه اما مشخص شد که تصمیم اولیه درست بوده و این گل در موقعیت آفساید به ثمر رسیده است. درگیری کارلوس کی‌روش با VAR، چیزی شبیه همه درگیری‌های او در سال‌های حضور روی نیمکت تیم‌ملی ایران است. او در زمین با تاکتیک‌ها و نقشه‌های دفاعی‌اش شناخته می‌شود اما بیرون از زمین فوتبال، شخصیتی کاملا «تهاجمی» دارد و از حمله کردن، دست نمی‌کشد. کارلوس، جنگیدن، اتهام‌زدن، مصاحبه‌کردن و خشونت به خرج دادن را بهترین روش برای رسیدن به اهداف‌اش در ایران می‌داند. زیر سایه این هیاهو اما منطق چندانی وجود ندارد. آقای مربی باید «VAR» را به‌واسطه اشتباه بزرگ‌اش به‌سود تیم‌ملی، مورد ستایش قرار بدهد اما در عمل، تکنولوژی را یکی از مهم‌ترین دلایل حذف ایران از مرحله گروهی عنوان می‌کند. اگر قرار به اعتراض باشد، این پرتغالی‌ها هستند که باید به تصمیم‌های گرفته شده با کمک داور ویدئویی اعتراض کنند. چرا که پنالتی ایران و گل کریم انصاری‌فرد، صدرنشینی را از این تیم گرفت و آنها را در ادامه جام، در مسیر به مراتب سخت‌تری قرار داد.
نمایش تیم‌ملی در جام‌جهانی روسیه، بارها با تعریف و تمجید چهره‌های سرشناس خارجی روبه‌رو شده اما چرا کارلوس کی‌روش به‌عنوان رهبر اکستر تیم‌ملی، از بهترین تیم‌های ملی و باشگاه‌های دنیا پیشنهاد دریافت نمی‌کند؟ چرا تنها تیم‌ملی آفریقای جنوبی که بدون میزبانی هرگز به جام‌جهانی نرسیده، کارلوس را در میان گزینه‌های سرمربیگری‌اش قرار داده است؟ کی‌روش به خوبی می‌داند که حتی در این تابستان پیشنهاد قابل توجهی دریافت نخواهد کرد. علاقه وافر او به حفظ صندلی مربیگری تیم‌ملی ایران نیز گویای این مساله است. این مربی بارها از شرایط کار در ایران انتقاد کرده اما همواره نگران این موضوع است که گروهی برای جانشینی او در تیم‌ملی نقشه کشیده‌اند. اصرار برای حفظ جایگاه، نشان می‌دهد که علیرغم همه بازی‌های خوب ایران در رقابت‌های بین‌المللی، کارلوس به دلایلی مرد محبوب تیم‌های ملی مختلف دنیا نیست. همه می‌دانند که او به لحاظ فنی، مهارت‌های فوق‌العاده‌ای دارد و در ایجاد انگیزه برای درخشش بازیکنان‌اش نیز متبحر است اما شاید خشم همیشگی و اعتراض ابدی، موجب می‌شوند که دیگران به‌سراغ کی‌روش نیایند. بدون تردید، دستمزد و محدوده اختیارات مرد پرتغالی در فوتبال ایران، در هیچ کشور دیگری در اختیار او قرار داده نمی‌شود. او مثل همیشه از شرایط موجود به‌سود خودش استفاده می‌کند اما در ژست شکایت فرو می‌رود. درست شبیه همان رفتاری که در مواجهه با کمک داور ویدئویی از خودش نشان داد.
