هر برنامه موفقی در یک کشور بر اساس برنامه ریزیهای ملی و آمایش سرزمین باید انجام شود. برنامه اساسی و بلند مدت ما برای همه مشکلات کشور و از جمله مسئله مسکن این است که ما مراکز مسکونی را در کنار مراکز تولیدی ایجاد و منابع و اعتبارات و امکانات و خدمات را به این نقاط ببریم تا به تدریج در یک برنامه دراز مدت مهاجرت از شهرهایی که جنبه دلالی و قاچاق و فروش ارز دارند و کارهای واسطهای را دامن می زنند و به اقتصاد و فرهنگ کشور ضربه میزنند مهاجرت معکوس داشته باشیم و این شهرها نجات پیدا کنند.در واقع بر اساس برنامه ریزی و آمایش سرزمینی باید بررسی کنیم که چه نقاطی در محدوده و اطراف شهرها امکان توسعه اقتصادی، ایجاد شغل و تولید دارند تا ما امکانات و خدمات و اسکان افراد را متوجه آن نقاط کنیم. برنامه کوتاهمدت و میان مدت ما نیز نباید مغایر با برنامه اصلی بلکه باید در جهت تقویت این برنامه باشد، ما بحران مافیای قدرت و ثروت، زمینخواری و اجاره نشینی داریم که در کلانشهرهای ما حاکم شده است و برای حل این مشکل باید مسئله قیمت زمین را بشکنیم. راه حل کوتاه مدت آن این است که در کنار شهرها در نقاطی که امکانش وجود دارد، شهرک های جدیدی در کنار مراکز تولیدی ایجاد کنیم و زمین رایگان در اختیار بهرهبرداران ضروری قرار دهیم. در جاهایی در کلانشهرها که زمین وجود دارد برای کسانی که اسکان چندساله دارند و شغل پایدار نه واسطه گری دارند برای اینها محدوده شهرها را باز کنیم و به آنها کمک کنیم تا خانه بسازند و این تقاضای بحرانی و غیرمنطقی و غیرعقلانی که در حوزه خرید زمین در کلانشهرها است را بشکنیم. در واقع باید قیمت زمین را از سبد هزینه خانوار برداریم و پاک کنیم. بخش میان مدت را باید برای بافتهای فرسوده به کار ببندیم، این بحران بیشتر از نظر مهندسی و پایداری و امنیت این ساختمانها مورد توجه قرار میگیرد و این نکته که نیروهای امدادی در زمان بحران به واسطه کوچههای تنگ و باریک نمی توانند خدمات رسانی کنند در نظر گرفته می شود. اما باید به این موضوع نیز دقت کنیم که درکنار آن، مشکلات اقتصادی و فرهنگی و خدماتی نیز در این بافت ها وجود دارد و سرانه های خدماتی در این بافت ها پایین است و فقط بحث عدم پایداری آنها در مقابل زلزله مطرح نیست که با طرحهای تشویقی و دادن طبقات اضافه قابل حل باشد. خوشبختانه با رهنمودهای مقام معظم رهبری و تلاشهای رئیس جمهور در این دوره می بینیم که دغدغه حل مسکن در دولت وجود دارد، بنابراین دولت باید برنامهریزی کند و به بخشی از ساکنان بافتهای فرسوده در محدوده شهرها خانه بدهد و وام مناسب نیز به آنها پرداخت شود تا با کمک مالکان، بافتهای فرسوده با برنامههای مناسب شهری و علمی و با هویت ایرانی اسلامی طراحی شود.
در واقع باید باید با یک رویکرد کلی فرهنگی و اجتماعی و چندمنظوره به مسئله بافت فرسوده توجه شود.
لزوم توجه به بافت فرسوده با یک رویکرد چندمنظوره
در همینه زمینه :