توفان در زمین پاسگاه
بازی فوتبال ابداع انگلیسی‌ها بود و همین انگلیسی‌های مقیم تهران بانی آشنایی اهالی پایتخت‌نشین با این بازی مهیج و جذاب شدند. آنها برای سرگرمی در میدان مشق، فوتبال بازی می‌کردند و اعضای تیم‌شان هم از سفارت انگلیس، بانک شاهی و تلگرافخانه بودند. در این بازی‌ها هیچ ایرانی‌ای حضور نداشت، مگر اینکه وقتی بازیکن کم می‌آوردند از تماشاچیان اطراف زمین یک نفر را انتخاب می‌کردند و با همین انتخاب‌ها اولین‌های فوتبالی پایتخت به مرور شکل گرفت. مرور خاطره‌وار نخستین فوتبالیست‌ها، زمین‌های بازی و سابقه سال‌های دور تهران با فوتبال خالی از لطف نیست.
نام: توفان
ستاره‌ها: سیف‌الله آهنی، رضا قلی کلانتر، علی کنی، حسن کریمی، حسن ماسیست
نشانی: جاده دماوند، سه‌راه تهرانپارس
توفان نخستین تیم فوتبال تهران بود که در سال ۱۳۱۲ تشکیل شد و حسابی سر و صدا به راه انداخت. زمین توفان در ضلع جنوبی جاده دماوند، نرسیده به سه‌راه تهرانپارس و درست روبه‌روی گرمابه تهرانپارس قرار داشت که به‌دلیل مجاورت با پاسگاه ژاندارمری به زمین پاسگاه هم معروف بود. اردشیر آل عوض، محقق و تهران‌پژوه، درباره تاریخچه این زمین خاکی می‌گوید: «کنار این زمین یک شیر آب فشاری بود که بازیکن‌های تشنه و هلاک، دهان به آن می‌چسباندند و آب می‌نوشیدند و لعنت بر یزید می‌گفتند؛ زمینی که میعادگاه بچه‌های تهران‌نو بود و خسرو محمدشاهی، معروف به خسروشاهی، بانی اصلی آن بود و مصطفی ممیز، بهمن فروتن و خسرو صلح‌کنان از توپچی‌های آنجا بودند. ممیز بعدها در زمره داوران ممتاز کشور قرار گرفت. بهمن فروتن نیز به یکی از صاحب‌نظران و مربیان متفکر فوتبال ایران تبدیل شد و بقیه هم به بازیکنان تأثیر‌گذار عقاب تبدیل شدند. از چهره‌های چشمگیر این میدان همچنین استاد علی کاظمی بود که سال‌ها در تیم آتش‌نشانی از توپچی‌های همین زمین و همین تیم توفان، تغذیه می‌کرد و سپس سال‌ها به‌عنوان رئیس هیأت فوتبال تهران و برنامه‌نویس ممتاز لیگ‌های شهری و کشوری دارای ارج و قربی افزون‌تر شد. بعد از تصرف زمین توفان یا میدان پاسگاه به وسیله بسازبفروش‌ها، مهدی آراسته پشت منزل خود را تسطیح و به زمین تمرینی تیم تازه‌تاسیس پیمان اختصاص داد.»
اکبر حیدری معروف‌ترین عضو این تیم بود و به او لقب اکبر توفان داده بودند. او نخستین کاپیتان تیم ملی فوتبال ایران بود. نخستین بازی ملی ایران در سال ۱۳۲۰ برگزار شد و اکبر حیدری، عضو باشگاه توفان تهران، به‌عنوان کاپیتان، تیم ملی را در بازی با تیم ملی افغانستان همراهی کرد. اکبر توفان در سال‌های ۱۳۱۲ تا ۱۳۲۰ عضو باشگاه توفان بود. در آن سال‌ها رقابت جدی برای قهرمانی جام باشگاه‌های تهران بین توفان و دارایی وجود داشت. این تیم تماشاگران اختصاصی داشت و تا ۱۵ سال بعد از راه‌اندازی‌اش در محبوبیت و شهرت، نخستین بود اما در سال ۱۳۲۱، وقتی تیم دارایی تاسیس شد، بخشی از طرفداران این تیم تغییر رویه دادند و تیم دارایی را انتخاب کردند. جمعه، ۱۱ اردیبهشت ۱۳۲۱، دو تیم توفان و دارایی برای تعیین قهرمان به مصاف هم رفتند. نیمه‌اول بازی بدون رد و بدل‌شدن گل سپری شد و در نیمه‌دوم هم گلی از خط دروازه‌ها عبور نکرد. بلندگوی امجدیه اعلام کرد سرنوشت دیدار در وقت اضافی سی‌دقیقه‌ای تعیین خواهد شد. در صورت تساوی مجدد براساس مقررات، دو زمان هفت‌دقیقه‌ای به وقت اضافی سی‌دقیقه‌ای اضافه خواهد شد و درصورت پابرجا ماندن نتیجه تساوی، دیدار تکراری پنجشنبه آینده برگزار خواهد شد. ولی پنج‌دقیقه پس از پایان جمله‌های گوینده درحالی‌که دو بازیکن دارایی مصدوم شده بودند، طلسم دروازه‌ها شکست و توفان، دروازه دارایی را باز کرد. چند دقیقه بعد گل دوم را نیز زد. سوت پایان، مترادف با پیروزی ۰-۲ توفان برابر دارایی بود. بازیکنان دارایی اما به اعلام چهارده دقیقه وقت اضافی پس از سی‌دقیقه وقت اضافی اعتراض کردند و آن را خلاف مقررات خواندند و دو گل توفان باطل اعلام شد.
