بومی‌سازی یک برند خارجی
کسی تصورش را هم نمی‌کرد محصول کودک بازیگوش خانواده خوشنام تحریریان که درس و مدرسه را بعد از کلاس ششم رها کرده بود، روزی در دستان تک تک کودکان و بزرگسالان ایرانی قرار گیرد.
زمانی که نوشتن عمدتا در اختیارطبقه باسواد، منشی‌ها و مستوفی‌ها بود، بیشتر از خودنویس استفاده می‌شد که وارداتی بود و به آن سوغات فرنگ می‌گفتند. تا چندین دهه برندهای آمریکایی و اروپایی و ژاپنی یکه‌تاز بود. تا زمانی که یک قلم نوشتاری که نیاز به شارژ جوهر نداشت و قیمت پایینی داشت در دسترس همه اقشار قرار گرفت.
در دهه 30تاجران نوشت‌افزار ایرانی فقط وارد‌کننده بودند تا اینکه تولید در عرصه نوشت‌افزار با نام یک جوان ایرانی گره خورد؛ یعنی علی‌اکبر رفوگران. نصرالله حدادی، تهران‌شناس، با بیان اینکه پدر و پدربزرگ علی‌اکبر از ابتدا در امور تجارت واردات نوشت‌افزار بودند که عمدتا از روسیه و ژاپن وارد می‌شد تعریف می‌کند:«مردمداری و اخلاق‌مداری از مشخصات این خاندان بود. یک اخلاق عجیب حاج میرزا این بود که اگر کسی قرض و بدهی داشت آن را مخفیانه ادا می‌کرد ولی همه می‌دانستند کار حاج میرزاست. این تنها یک نمونه از خصوصیات جوانمردانه حاج میرزا بود.»
علی اکبر به شغل موروثی خانوادگی علاقه‌مند و خیلی زود در حجره پدر مشغول به‌کار شد. او هوش و استعداد ذاتی داشت که با پشتکار در همان جوانی خودش را نشان داد. حدادی می‌گوید: «رفوگران به فکر افتاد تا همین محصول داخل ایران تولید شود. ابتدا با مدیر شرکت فرانسوی بیک قرار ملاقات گذاشت تا نظر او را جلب کند. بعد از پایان گفت‌وگو مارسل بیک به او اعتماد و موافقت کرد قالب تزریق پلاستیک به ایران فرستاده شود.
در سال1342نخستین کارخانه تولید خودکار در محله تهران‌نو ایجاد شد و تعداد زیادی را به‌کار دعوت کرد.»
محصول تولیدی آنقدر باکیفیت و ارزان بود که به سرعت بین مردم محبوب شد. خودکار بیک تا سال‌ها بیشترین تولید را نصیب خود کرد و در میان انبوهی از تنوع محصولات در بازار باز هم جایگاهش را حفظ کرد.
در سال‌های جنگ و کاهش فعالیت صنعتگران و تحریم‌های دهه 60، رفوگران دست از کار و تلاش برنداشت. در دهه 70وقتی رفوگران شنید که مارسل بیک فرانسوی به‌دلیل مشکلات مالی، قصد فروش کارخانه عطر بیک خود را دارد، به او پیشنهاد خرید کارخانه عطر را داد. رفوگران می‌گفت که بنیه مالی جمعیت جوان و تحصیل‌کرده کشورش با خرید عطرهای گران تناسب ندارد برای همین عطری وارد بازار کرد که همه جوانان ایرانی بتوانند از آن استفاده کنند.
علی اکبر رفوگران، نسل سوم پدر نوشت‌افزار ایران در سال 1395برای عمری کمک به صنعت نوشت افزار کشور، نشان امین‌الضرب دریافت کرد وبه‌عنوان کارآفرین نمونه معرفی شد.
