یک مرکز، هزار آرزو
مهتاب خسروشاهی
ایدهها وقتی به پختگی میرسند که اراده برای انجام آنها آهنین باشد! مانند ایده کمک به کودکان بدون سرپرست ساکن مجمعالجزایر فیلیپین. «جوانا مانیتی» دانشجوی یکی از دانشگاههای کالیفرنیای جنوبی در ایالات متحده، پس از 2 سفر به کشور فیلیپین و مشاهده وضع کودکان بدون سرپرست تصمیم گرفت تا برای تحصیل و سرپرستی آنها کاری انجام دهد. مانیتی که برای تکمیل روند تحصیلی خود باید برای مدتی در کشوری محروم تدریس میکرد، پس از بازگشت به کشورش، ایده راهاندازی مرجعی برای کمک به کودکان بدون سرپرست فیلیپینی را با چند سازمان غیرانتفاعی در میان گذاشت. اما هیچکدام از آنها برای همکاری با او اعلام آمادگی نکردند. جوانا تصمیم گرفت تا خودش این ایده را اجرایی کند. پس از آن، مؤسسه Cherish Hearts International را راهاندازی کرد. او برای اجرای ایده خود، چند ایمیل همکاری به افرادی که در کشور فیلیپین از این کودکان به شکلی نگهداری یا به آنها کمک میکنند؛ ارسال کرد و به سرعت از سوی آنها پاسخ همکاری دریافت کرد. جوانا مانیتی از سال 2016تا 2018میلادی در جزیره میندانائو حضور داشت و از نزدیک با وضع کودکان بیسرپرستی که در خیابانها زندگی میکنند، آشنا شد. او که داوطلبانه با یکی از مراکز آموزش کودکان کار در فیلیپین همکاری میکرد؛ به فکر تاسیس مرکزی برای حمایت از این کودکان افتاد. ایده او کمک به این کودکان در زمینه تحصیل و کار بود. در راستای این ایده او در سال 2020میلادی در کالیفرنیا یک دوره آموزشی طراحی و اداره مؤسسه غیرانتفاعی کودکان را گذراند تا بتواند با برنامهریزی درستی ظرفیتهای تاسیس مؤسسه حمایت از کودکان بیسرپرست فیلیپینی را شناسایی کند. پس از آن در سال 2020میلادی او موفق شد نخستین پناهگاه و مدرسه ویژه کودکان بیسرپرست را در جزیزه میندانائو در کشور فیلیپین تاسیس کند. این مرکز دارای 4 کلاس درس، 2 سرویس بهداشتی و یک آشپزخانه برای تهیه وعدههای غذایی و میانوعدهها است.
باوجود تلاش جوانا مانیتی برای بهبود شرایط مرکز موردنظر، او نتوانست به دلایل متعدد مانند محدودیتهای شدید دولتی و مسافت زیاد به آنجا سفر کند تا اینکه در پاییز 2023میلادی (امسال) موفق به بازدید از مرکز شد. بهگفته مانیتی، ملاقات با بچهها بسیار خوشایند بود. بررسی وضعیت آنها از نزدیک نشان میداد که مرکز توانسته به بسیاری از نیازهای آنها پاسخ دهد. پیشرفت، شادی و آرامش کودکان و نوجوانان ساکن این مرکز، مانیتی را بر آن داشته تا مرکزی دیگر را در میندانائو یا یکی دیگر از شهرها راهاندازی کند. مانیتی میخواهد آرزوهای بیشمار کودکان این مرکز را برآورده کرده و برای کودکان کار دیگر شهرهای کشور فیلیپین نیز کاری کند.