تاریخ ،جذابترین قصه برای تماشاگر امروز تئاتر است
گفتوگو با اتابک نادری، یکی از بازیگران نمایش «کلنل»
اتابک نادری، بیشتر از آنکه بازیگر سینما و تلویزیون باشد، بازیگر تئاتر است. نادری میگوید هر بازیگر تئاتر حداقل باید در 2نمایش در سال حضور داشته باشد؛ چرا که بازیگری تئاتر یک انرژی مضاعف هم بهخود بازیگر و هم تماشاگرش میبخشد. این بازیگر بهتازگی در نمایش «کلنل» به کارگردانی امین بشیری بازی میکند. نادری در نقش «اسماعیل بهادر» معروف به ماژور اسماعیل خان روی صحنه میرود؛ شخصیتی که از همراهان سرسخت کلنل پسیان بوده و بعد از قتل وی به خونخواهی او برخاسته است. این شخصیت تا دهه70 زنده بود و در این دهه درگذشته است.
نادری در گفتوگو با همشهری از اجرای نمایشنامههای تاریخی میگوید و اینکه نمایشهای تاریخی برای تماشاگر جذابیت دارد. وی در پاسخ به این سؤال که «در نمایش «کلنل» با اینکه در دهه 30میگذرد، دیالوگها و قصه بهگونهای است که تماشاگر امروز تئاتر در آن مابهازا پیدا و با آن همذاتپنداری میکند، این موضوع از کجا نشات گرفته؟» توضیح میدهد: «همیشه گفته میشود که در تاریخ اتفاقاتی میافتد که در زمان دیگری آن اتفاقات تکرار میشود و تاریخ همیشه به شکلهای مختلف تکرار شده است. قصه «کلنل» در دهه30 اتفاق افتاده، اما با نگاهی به تاریخ ایران میبینیم که چقدر اتفاقات تاریخی را در این دههها داشتهایم و سیاست، اقتصاد و مسائل اجتماعی به شکلهای مختلف به فراخور زمان تکرار میشوند؛ به همین دلیل است که مخاطب امروز در قصههای تاریخی مصادیق امروزی را میبیند و این خودش یکی از جذابیتهای قصههای تاریخی است.» بازیگر فیلم سینمایی «های پاور» در ادامه با بیان این مطلب که قصههای تاریخی بستر خوبی برای زایش نمایشنامه هستند، از متن «کلنل» میگوید: «این متن به قلم محمد نقابی است. او متن خوبی نوشته و روال خاص و جذابی دارد، اما وقتی قصههای تاریخی که براساس واقعیات نوشته شده را میبینیم باید به این نکته آگاه باشیم که در این نوع قصهها ساختار دراماتیک را نمیتوان تعریف کرد. با این حال وقتی یک شخصیت تاریخی را معرفی میکنیم بهطور حتم قصهاش شیرین است و «کلنل» میتواند معرف یک قهرمان ایرانی که حس وطندوستی فراوانی دارد، برای نسل جدید باشد؛ نسلی که قهرمانان تاریخ ایران را خیلی کم میشناسند.»
وی که در سالهای اخیر در مدیومهای مختلف بهعنوان بازیگر حضور داشته، حضور در صحنه تئاتر را متفاوت از سینما و تلویزیون میداند و یادآور میشود: «در تئاتر بازیگر بهگونهای باتریاش شارژ میشود. صحنه به بازیگر تئاتر انرژی میدهد که بازیگر این انرژی را با بازی خودش به تماشاگر منتقل میکند. من بهشخصه در تئاتر راحت هستم، وقتی وارد صحنه میشوی انگار همهچیز صحنه برای خودت است و میتوانی خودت را به چالش بکشی. تئاتر تلنگری است به بازیگری که روی صحنه حضور دارد.»
نادری در نمایش «کلنل» در نقش «ماژور اسماعیلخان» بازی میکند. بازیگر سریال «بچه مهندس» از شخصیت جذاب این فرد میگوید و اینکه وقتی نقش را پذیرفته دربارهاش تحقیق کرده است. نادری اضافه میکند: «کتابی درباره «ماژور اسماعیل خان» یافتم و وقتی آن را خواندم به شخصیت جذاب او پی بردم و اینکه این شخصیت آذریزبان، کاراکتری دارد که زندگیاش بهتنهایی میتواند یک فیلم سینمایی شود؛ فردی که بهطور کامل به کلنل پسیان وفادار است و بعد از کشته شدن پسیان حتی به خونخواهی او برمیخیزد. این شخصیت در دهه70 فوت میکند و حتی در سن پیری هم دست از طرفداری پسیان برنمیدارد. این شخصیت معتقد بود که اگر پسیان زنده میماند با نبوغی که داشت یک ایراننوین را رقم میزد. بسیار حس خوبی به این نقش دارم و نقش هر لحظه با من است؛ حتی وقتی روی صحنه نیستم.»