تهران و پکن، دست به دست هم میدهند
شهردار تهران در گفتوگو با خبرگزاری «شینهوآ»ی چین اهداف سفر به پکن را تشریح کرد
زینب زینالزاده-روزنامهنگار
هفته گذشته، شهردار تهران همراه با تیم مدیریت شهری به دعوت رسمی یین یونگ، شهردار پکن به کشور چین سفر کردند. گرچه محور اصلی این سفر شرکت در اجلاس راه جهانی ابریشم بود، اما پیگیری قرارداد 630دستگاه واگن و افزایش آن، انجام تفاهم برای تامین اتوبوس، تاکسی و موتورسیکلت برقی و ... هم در دستور تیم اعزامی قرار داشت که موفقیتهایی هم حاصل شد. علیرضا زاکانی در گفتوگو با خبرگزاری «شینهوآ»ی چین برخی از ابعاد سفر به پکن را تشریح کرد و گفت: «در سال۹۲ تهران و پکن خواهرخوانده شدند و ما به دنبال این هستیم که جنبههای عملی این خواهرخواندگی را توسعه دهیم. در این راستا قراردادهای مختلفی را پیگیری میکنیم و این سفر قطعاً سفری مؤثر خواهد بود تا قراردادها منعقد و پیگیری شود. بهعلاوه، این سفر برای بازدید از ظرفیتهای بسیاری است که وجود دارد، تا زمینه همکاریهای بیشتر را فراهم کنیم.»
حرکت ایران و چین در راستای اراده رهبران 2 کشور
کمربند راه ابریشم میتواند زمینه همکاری و پیوستگی متقابل را افزایش دهد. ایران و چین دولتهایی هستند که در راستای اراده رهبران ۲کشور برای گسترش تعاملات دوجانبه و افزایش سطح همکاریها اهتمام دارند. ما امیدواریم با پیوستگی ایجاد شده، در راستای تکمیل داشتهها و ترسیم افق آینده حرکت جدی انجام دهیم. هم کشور چین و هم ایران ظرفیتهای کمنظیری دارند و میتوانند ظرفیتهای بعضاً بینظیری را به اشتراک بگذارند و بهترین سطوح همکاری را برای آینده تعریف کنند.
همکاری و احترام متقابل
ما به افق همکاری بین 2 کشور اعتقاد داریم و در این همکاری، مدیریت شهری سهم بسزایی خواهد داشت، چرا که ما پیشینهای داریم و آن، پیشینه تمدنی هر دو کشور است؛ ارتباطی از قدیمالایام وجود داشته که در جاده ابریشم رخنمایی میکرده است. ارتباط دیگر اما در سالهای گذشته تا امروز تحت عنوان احترام متقابل بین این دو کشور وجود داشته و دارد و امروز تعاملات بین 2 ملت در سطح قابلقبولی قرار گرفته است. بهویژه باید به شرایط ویژهای که در اثر شیوع کرونا ایجاد شده بود، اشاره کرد که چین در آن برهه به ما کمک کرد. امروز میتوان بهترین همکاری و پیوستگی را در حوزه اقتصادی، فرهنگی، گردشگری و علم و تکنولوژی و دیگر حوزههایی که 2 کشور به آن علاقهمند هستند، برقرار و کمک کرد که جهانی عادلانهتر و مبتنی بر منافع همگان شکل بگیرد.
2 کشور میتوانند مانع نسلکشی شوند
در اوضاع غزه و جنایتهایی که اسرائیل انجام میدهد، میتوان با نگاهی دقیق و واقعبینانه فهمید که ۷۵سال جرم و جنایت و آوارهسازی یک ملت پاسخی جز استقلالخواهی مردم غزه نخواهد داشت. چین و ایران میتوانند کمک کنند که مانع نسلکشی و جنایت مجدد رژیم صهیونیستی شوند و با همکاری یکدیگر آینده خوبی را برای 2 کشور، منطقه و جهان بسازند.
ارتقای همکاری ایران و چین
از قدیمالایام همکاری خوبی بین ایران و چین وجود داشته، اما کافی نبوده است؛ گرچه این همکاری نیز دشمنانی دارد که از قاعده تنگنظری و تمامیتخواهی استفاده میکنند که رأس این دشمنان آمریکاست.
ما در گذشته فعالیتهای خوبی داشتیم و امروز این فعالیتها را در مدیریت شهری با استفاده از ظرفیتهای چین ارتقا میدهیم که میتواند در حوزه محیطزیست و ایجاد شرایط بهتر برای ما مؤثر باشد؛ از سوی دیگر تواناییهای پکن در حوزه علم و تکنولوژی و استفاده از ابعاد آن، میتواند ظرفیت خوبی برای اداره کلانشهری همچون تهران باشد و میتواند بهرهمندی از حوزه حملونقل و زیرساختها را به همراه داشته باشد.
کمربند ابریشم، ایده پیشروانه
پروژه «یک کمربند و یک جاده» ایدهای پیشروانه است که امکان بهرهمندی از زمین را در کنار دریا برای کشورهای منطقه فراهم میکند. این مسئله، ایده دقیقی است که هم در زمان و هم در هزینه برای تمام کشورهای واقع در مسیر توفیق به بار میآورد. در واقع یک بازی برد-برد برای تمام این کشورهاست؛ لذا ما مطمئناً به تحقق این ایده کمک خواهیم کرد. چراکه با پیشرفت ذاتی ملتها و پیوستگی دولتها همراه خواهد بود و نمادی از یک نمونه خوب برای همکاری، جهت ساختن آینده مطلوب است. قطعاً این ایده دشمنانی نیز دارد؛ دشمنان، کسانی هستند که میخواهند در بر همین پاشنهای که امروز قرار دارد، بچرخد و نظم خاصی که در پرتو یک استعمار بزرگ دنبال میشود، ادامه پیدا کند؛ این ایده کمک میکند همه سود ببرند و تعامل مطلوبی بین کشورهای واقع در مسیر شکل بگیرد، بین 3قاره اروپا، آفریقا و آسیا تعامل برقرار شود و آسیا به نقطه کانونی خود در پیشرفت جهان برسد. سود آن تنها اقتصادی نیست؛ بلکه فرهنگی و فناورانه نیز خواهد بود و به تبع آن، پیوستگی بین ملتهای واقع در مسیر ایجاد خواهد شد. این ایده در واقع پایهگذاری شیوه جدید حکمرانی در جهان خواهد بود تا همه از این ابرپروژه سود ببرند و بتوانند نقشی اساسی در منطقه و جهان داشته باشد.