کوچه هفت‌تن
کوچه هفت‌تن یکی از کوچه‌های آشتی‌کنان تهران است. از آن کوچه‌های تنگ و ترش که قدم زدن در آن حال و هوای تهران قدیم را به رهگذران منتقل می‌کند. برای رمزگشایی از نام متفاوت این کوچه قدیمی باید تا انتهای کوچه قدم زد، از میان بازار معروف به مسگرها که حالا دیگر نشانی از مسگرها ندارد و با پارچه‌فروشی‌ها و لباس‌فروشی‌ها احاطه شده گذشت و در پایان مسیر از یک مسجد و مدرسه علمیه قدیمی در دل این کوچه سراغ گرفت که هویت کوچه هنوز هم با این نام قدیمی گره خورده است. در انتهای این کوچه و در میان مغازه‌های پارچه و لباس‌فروشی، ناگهان عمارتی زیبا متعلق به محمدحسن اعتمادالسلطنه، نویسنده و مترجم مشهور دوره ناصرالدین‌شاه قاجار، پیش‌روی رهگذران قرار می‌گیرد که آن عمارت هم مانند خود کوچه با نام عمارت کوچه هفت‌تن شناخته می‌شود. علیرضا زمانی، تهران‌شناس، درباره علت نامگذاری کوچه هفت‌تن می‌گوید:«کوچه هفت‌تن نام خود را از یک تکیه قدیمی گرفته است؛ تکیه‌ای که در دوره قاجار توسط هفت نفر از اهالی صالح و خوشنام محله ساخته و به‌نام آنها به تکیه و مسجد هفت‌تن مشهور شد. اکنون نام مسجد و مدرسه علمیه هفت‌تن به مسجد و حوزه علمیه حضرت امام محمد تقی(ع) تغییر کرده است، اما هنوز اهالی قدیمی محله این کوچه قدیمی و حتی عمارت مشهور انتهای کوچه را نیز با نام تکیه خاطره‌انگیز کوچه می‌شناسند.»
