دردنامه کجور برای استاندار

محمدحسین ملایی کندلوسی| ساری - خبرنگار:

پس از انتصاب مهندس «محمد اسلامی» به عنوان استاندار مازندران، شکوفه‌های حقیقی تدبیر و امید در دل‌ها شروع به جوانه زدن کرد و امید به فصل نوینی از رشد، توسعه و شکوفایی برای مازندرانِ سرشار از مواهب طبیعی و الهی رقم خورد. در این مطلب که بهتر است نام آن «دردنامه بخش کجور» گذاشته شود، پرده از حقایقی از این سرزمین کهن و تاریخی در غرب مازندران برداشته می‌شود تا شاید تدبیر و امید به عنوان حلقه مفقوده در چند سال اخیر بتواند حداقل مرهمی بر زخم‌های کهنه و پیکر رنجور از سوءمدیریت شدید در 3 و نیم سال اخیر آن باشد. 
در بخشی از دامنه‌های شمالی کوه البرز، آنجا که کوه به دریا می‌نگرد و سرزمین‌هایی از برکت باران‌های بی‌دریغ طراوت می‌پذیرد و دشت به دست هنرآفرین طبیعت پرنیانی می‌شود، سرزمینی است که آن را کجور می‌نامند. بخش کجور در غرب مازندران و از توابع شهرستان نوشهر، با قدمتی به درازای تاریخ و اصالت و فرهنگ و تمدن دیرینه، 3 دهستان به نام‌های پنجک رستاق، زانوس رستاق و توابع کجور به مرکزیت شهر پول دارد. از نظر جغرافیایی این منطقه بین 2 کوه دماوند و عَلَم‌کوه واقع شده است. دریای مازندران در شمال و ارتفاعات پربرکت البرز در جنوب و شرق، سرزمین کجور را چون نگین انگشتری دربر گرفته‌اند. 

این خطه کهن زیستگاه اشکانیان بوده و زمانی ترک‌تازی مغولان را از سر گذرانده و سرانجام در سال 746 هجری قمری مرکز آن با همت «اسکندر بن زیاد» از ملوک آل پادوسبان سامان یافته است. بخش کجور از پس آن همه طوفان‌های سخت امروز سرافراز و استوار، سرسبز و باطراوت، همچنان در آغوش کوه البرز می‌تواند نمودار تاریخی و هنر سرزمین ایران باشد. 

امروز کجور با جاذبه‌های فرهنگی، تاریخی و گردشگری‌اش یکی از مناطق بکر و دیدنی در استان مازندران محسوب می‌شود؛ منطقه‌ای که خاستگاه مردان و زنان بزرگی است که خدمات شایان توجهی برای سرزمین پرافتخار ایران اسلامی انجام داده‌اند. اما کجور با وجود تمام جاذبه‌های فرهنگی، تاریخی، گردشگری و نیز بهره‌مندی از مواهب خدادادی، به دلیل برخی سوءمدیریت‌ها در چند سال اخیر سیر قهقرایی در پیش گرفته و محرومیت‌های آن بیشتر شده تا جایی که می‌توان گفت اکنون به شرایط اضطرار رسیده است. 

پروازی بودن و سکونت نداشتن‌ برخی مدیران در کجور، این منطقه کوهستانی را همچون کودکی یتیم کرده است. این افراد از امکانات دولتی برای رفت و آمد بهره‌ می‌برند، اما عایدی‌ای برای این سرزمین کهن و تاریخی ندارند. نبود نظارت بر مسئولان اعم از حضور و غیاب آنها و ارزیابی نشدن عملکردشان در خدمت‌رسانی به مردم بخش کجور نیز مزید بر علت در بی‌توجهی به منطقه است. بحث زباله که یکی از دغدغه‌های اصلی و بسیار مهم در حوزه زیست‌محیطی از سوی استاندار مازندران در روزهای نخست انتصابش بر مسند استانداری مازندران بیان شده است، متأسفانه در بخش کجور به درستی مدیریت نشده و نمی‌شود. این بخش بسیار مهم از البرز مرکزی زیر تَلّی از زباله‌های تر و خشک گرفتار شده است که آلودگی‌های زیست‌محیطی و بروز انواع بیماری‌های عفونی را قوت می‌بخشد. 

جذب سرمایه‌گذاری یکی از راه‌های برون‌رفت از توسعه‌نیافتگی و درجا زدن‌هاست که این موضوع حیاتی بر اثر همان سوءمدیریت در بخش کجور تحقق عینی و موفقیت‌آمیز پیدا نکرده است. این امر نیز موجب شده است بسترهای حیاتی برای ایجاد اشتغال و اقتصاد پایدار خانواده‌‌ها ایجاد نشود و مهاجرت‌ از روستاها به شهر سیر صعودی بسیار نگران‌کننده‌ای در بخش کجور داشته باشد. بخش کجور اکنون به خاطر باقی ماندن سالمندان در آن و مهاجرت جوانان بیشتر به «خانه سالمندان» شبیه است، اما مسئولان همچنان دغدغه توسعه و پیشرفت آن را ندارند. 

قوانین دست و پاگیر برای صدور مجوز صنایع تبدیلی همسو با قانون البرز مرکزی هم از دیگر مشکلاتی است که تلاشی درخور از سوی مدیران بخش کجور برای حل آن صورت نگرفته است. بهره‌وری مناسب نداشتن تسهیلات کارگاه‌های تولیدی و تسهیلات اختصاصی منطقه‌ای رکود اقتصادی و سرخوردگی ساکنان منطقه را در این زمینه رقم زده است. 

راه‌ها که یکی از زیرساخت‌های اصلی برای توسعه هر منطقه‌ محسوب می‌شوند، با وجود تلاش‌هایی که از سوی نماینده مردم در مجلس شورای اسلامی برای راه‌های بخش کجور صورت گرفته و بخشی از راه‌های روستایی مرمت و روکش آسفالت آنها نیز انجام شده است، وضعیت مناسبی ندارند. بسیاری از راه‌های دسترسی مواصلاتی به روستاهای بخش کجور از استاندارد حداقلی هم برخوردار نیستند. وجود دست‌اندازهای متعدد و چاله‌ها در طول مسیرهای دسترسی سبب می‌شود در روزهای بارانی و برفی شرایط سخت و بعضا حتی مخاطره‌آمیزی برای بومیان و مسافران ایجاد شود. سیگنال‌های تلویزیونی با کوچک‌ترین وزش باد دچار اختلال و قطعی شده و برق برخی مناطق هم با تلنگر یک نسیم قطع می‌شود. 

اینها قسمتی از دردنامه بخش کجور مازندران است که با پیشینه فرهنگی و تاریخی چند هزار ساله و دارا بودن ظرفیت‌های بسیار عظیم طبیعی و خدادادی و نیز سرمایه‌های انسانی بسیار کارآمد، به دلایل مختلف در سال‌های اخیر مسیری رو به نزول در پیش گرفته است و غبار بی‌توجهی حس ناامیدی را در آبادانی، توسعه و پیشرفت کجور القا می‌کند. 

انتظار داریم که استاندار مازندران بخش کجور را با توجه به این کمبودها و بسیار ویژه‌تر ببیند. ریشه توسعه‌نیافتگی بخش کجور و فرورفتن آن در محاق سوءمدیریتی است که طی چند سال اخیر بر این سرزمین غنی و سرشار از توانمندی‌های عظیم سایه افکنده است. با شناختی که از نگاه علمی و دلسوزانه استاندار در راستای آبادانی، توسعه و پیشرفت مازندران داریم، انتظار می‌رود بخش کجور را از مشکلات که بر آن عارض شده است، رهایی بخشد و با تدبیر و امید شاهد زدودن غبار محرومیت و توسعه‌نیافتگی از این منطقه مستعد باشیم تا به این ترتیب سرآغازی جدید و امیدبخش برای پیشرفت و توسعه پایدار در مقام عمل برای بخش کجور مازندران رقم بخورد.