هزاران سال تاریخ، منتظر حفاظت و کاوش

نسیم خنک، هوای کوهستان را برایمان هدیه آورده بود. از بالای دژ فیروزکوه که پایین آمدیم، محوطه‌ باستانی پیر کمر یا کمرپیری درست در کنار جاده اصلی در منطقه ویمه، میان زمین‌های کشاورزی تنها مانده بود.
مسیر رسیدن به آن جاده‌ای است که از زیر گذری ترسناک رد می‌شود. آنقدر زیر گذر باریک است که اگر دست فرمانتان خوب نباشد یا می‌ترسید عبور کنید و یا خودرویتان را با دیوارهای سیمانی آن حسابی نقاشی می‌کنید.
 از یک جایی به بعد اما باید پیاده گز می‌کردیم. از زمین‌های زیرکشت یونجه و شبدر رد شدیم و پس از پریدن از روی یک کانال، تپه باستانی به ما خیر مقدم گفت.
مالک زمین با خوشرویی به سراغمان آمد و کارگرش هم با کنجکاوی ما را دنبال می‌کرد. انگار به سر‌زدن‌های گاه و بی‌گاه بازدیدکنندگان عادت داشت و مثل یک راهنمای تور برایمان صحبت کرد؛ « هر از گاهی حفاران در جست‌وجوی گنج به سراغ این تپه می‌آیند و حتی کوزه‌ای طلا پیدا کرده‌اند ولی دستگیر شده‌اند. نگاه کنید اینجا را همین تازگی کنده‌اند. پشت تپه قبر هم هست؛ حتما آنجا را هم ببینید.»
دور تا دور پیرکمر یونجه‌زاری است که عطر گل‌های بنفش‌اش مدهوشمان کرده و چون انگشتری لاجورد روی بستری سبز و بنفش از بالا دیده می‌شود. اینجا سکونتگاهی تاریخی است که با توجه به تنوع سفالینه‌های یافت‌شده در آن، دوره‌های مختلفی از تاریخ در آن زیسته‌اند.
این احتمال داده می‌شود که شهری تاریخی و ارگی حکومتی در آن قرار داشته و در طول زمان خاک فراموشی روی آن نشسته اما آثاری از دیوارهایی با ملات باستانی نشان می‌دهد، جایی که ما روی آن ایستاده‌ایم مقبره‌ای از اعضای خاندان شاهی بوده یا معبدی از دوران مادها در آن استقرار داشته که نیازمند کاوشی دقیق‌تر است و با توجه به اینکه این اثر ثبت ملی شده و در میان زمین‌های کشاورزی محصور شده، بیم تخریب و دست‌درازی در آن می‌رود و نیازمند حفظ و حراست بیشتر است؛ امری که هنوز محقق نشده است.
در خودرویمان نشستیم و هنوز استارت نزده بودیم که نیسانی آبی با سرعت و به طرزی شگفت‌انگیز از زیر گذر باریک رد شد؛ انگار چشم بسته آن ‌را از حفظ بود و ما پشت‌سرش با تعجب همچنان با احتیاط واردش شدیم و به‌سوی قلعه‌ای جدید رفتیم.
توصیه: فیروزکوه پر از تاریخ و ماجرا است. از عصر آهن تا قاجار و تنگه واشی ایستگاه آخر تاریخ را ورق می‌زند.
اگر قصد اقامت در فیروزکوه را دارید تنگه‌واشی از جاذبه‌های طبیعی این منطقه است؛ تنگه‌ای که خصوصا در تابستان در آب‌های روانش به جای ماهی توریست‌ شنا می‌کند. در طول مسیر تنگه، کتیبه‌ای زیبا ماجرای شکارگاه سلطنتی شاهان قاجار در قابی سنگی را روایت می‌کند که متأسفانه در طول زمان گردشگران آسیب‌هایی به این کتیبه رسانده‌اند.