برای حفاظت از جان در یورش بیماری

بزرگ‌ترین وقف درمانی تهران به مرکز «انستیتوپاستور» تعلق دارد که عبدالحسین میرزا فرمانفرما نقش مهمی در ایجاد و ساخت آن داشته است. در تهران قدیم که شهر رو به توسعه بود، بناهای عام‌المنفعه بسیاری توسط افراد متنفذ و متمول این دوره ساخته شده و وقف مصارف عمومی شده است اما این وقف چه در دوران خودش و چه در روزگار ما در نوع خودش بی‌نظیر و بی‌مثال است. عبدالحسین میرزا فرمانفرما مال و اموال بسیاری داشت و با وقف زمینی از املاک شخصی‌اش ‌بانی ساخت این مؤسسه شد.البته وقف دیگری در همین زمینه را صبار میرزا فرمانفرما انجام داد تا شعبه دیگری از انستیتوپاستور در سال 1298 در نزدیکی تجریش بنا شود. «ملک‌تاج خانم نجم‌السلطنه»، خواهر فرمانفرما و مادر دکتر مصدق هم در زمینه گسترش بهداشت و درمان فعال بود و تا آخرین قران دارایی‌اش را صرف ساخت بیمارستان «نجمیه» کرد. وقف‌نامه زمین‌های مربوط به تأسیس انستیتو پاستور یکی از سندهای جالب‌توجه باقی‌مانده از دوران قاجار محسوب می‌شود. ساخت مؤسسه تحقیقاتی مشترک ایران و فرانسه در سال 1298کلید خورد و بعد از یک سال به اتمام رسید و انستیتو پاستور ایران در دوم شهریور‌ماه 1300به‌طور رسمی افتتاح شد. یکی از داروهایی که به‌واسطه این مؤسسه در دسترس مردم قرار گرفت و مرگ‌ومیر را کاهش داد، پنی‌سیلین بود. پنی‌سیلین وقتی به ایران آمد، مثل امروز به‌شکل پودر نبود. آن روزها پنی‌سیلین به‌صورت محلول تولید می‌شد و برای جلوگیری از خراب‌شدن، باید آن را در جای سرد نگهداری می‌کردند.