انتهای تابستان، طرح قدیم
مسعود میر
تابستان حالا با شبهای خنک و سحرگاههای مطلوب برای پیچیدن لای ملحفهها دارد از خودش رد مسئولیت میکند. پاییز پشت در است و بساط درس و مدرسه معطل پهن شدن در زندگی و زمانه. در همین روزهاست که تابلوی کهنه پشت در یک گاراژ قدیمی یکهو خیالت را برمیدارد و پرت میکند تا روزهای دور دبیرستان در دهه60، روزهایی که باید کار و دانش میآموختی و حروف اختصاریاش بهنام طرح «کاد» را از سر میگذراندی. یکی میرفت سراغ نجاری و یکی خیاطی و یکی مکانیکی، خلاصه باید طرح کاد را بهعنوان یک درس مهم در سالهای دبیرستان میگذراندی و حالا بماند که بسیاری هم چیزی در این طرح یاد نگرفتند تا اینکه در دهه70 کل پروژه هوا و فنیوحرفهای به سیستم آموزشی ایران الحاق شد.
باد خنک شهریور در رودربایستی مهر به جان تابلو میپیچد، ما دبیرستانیهای سالهای دور و محصلهای قدیم هنوز هم اول مهر را با تپش قلب و اضطراب شروع میکنیم.