یکتا فراهانی-روزنامهنگار
«پیشگیری از خودکشی، یک اولویت برای ارتقای بهداشتعمومی است و با ایجاد امید از طریق عمل میتوانیم به افرادی که افکار خودکشی را تجربه میکنند، سیگنال و پیام لازم را بدهیم که امید وجود دارد.» امیرحسین جلالی ندوشن، روانپزشک با بیان این مطلب بر ضرورت ایجاد امیدواری بر افراد مستعد خودکشی تاکید میکند و در توضیح بیشتر به همشهری میگوید: «مهم نیست که اقدامات ما تا چه اندازه بزرگ یا کوچک خواهند بود، آنچه اهمیت دارد نتیجه عمل ماست که آن هم ایجاد امید به زندگی در افرادی است که فکر خودکشی را در سر میپرورانند.» او با بیان اینکه هر اقدام به خودکشی، عمیقاً افراد بسیار زیادی را تحت تأثیر قرار میدهد، بیان میکند: «خودکشی، یک مشکل عمده بهداشت عمومی با پیامدهای اجتماعی، عاطفی و اقتصادی گسترده است و تخمین زده میشود که سالانه بیش از ۷۰۰ هزار خودکشی در سراسر جهان رخ میدهد. به ازای هر خودکشی کامل اما اقدام به خودکشی هم زیاد و نگرانکننده است و این در حالی است که با هر زندگی از دست رفته بر اثر خودکشی، اعضای خانواده غمگین شده و بار عاطفی قابل توجهی هم بر جامعه برجا میگذارد.» این روانپزشک تاکید میکند: «پیشگیری از خودکشی برای تقویت توسعه پایدار اجتماعی و اقتصادی در ایران حیاتی است؛ چون از دست دادن افراد جوان و مولد به دلیل خودکشی به میزان قابل توجهی پتانسیل پیشرفت کشور را مختل میکند. هر زندگی که به طرز غمانگیزی کوتاه میشود، نشان دهنده از دست رفتن سرمایههای انسانی ارزشمند است. با سرمایهگذاری در برنامههای پیشگیری از خودکشی، ایران میتواند نیروی کار ماهر را حفظ کند و نوآوری را ارتقا بخشد که هر دو برای رشد و توسعه اقتصادی بسیار مهم هستند. علاوه بر این، تقویت سلامت روان و رفاه در میان جمعیت منجر به ایجاد جامعهای انعطافپذیرتر میشود که قادر به مقابله با چالشهای آینده خواهد بود.» جلالی معتقد است با اجرای راهبردهایی که به علل زمینهای خودکشی مانند فقر و نابرابری اجتماعی رسیدگی میکند، ایران میتواند به طور فعال در دستیابی به این هدف کمک کند و به دنبال آن پیشگیری از خودکشی میتواند به عنوان گامی ضروری در جهت بهبود رفاه کلی، کاهش نابرابریهای اجتماعی و ایجاد جامعهای عادلانه تلقی شود. البته او معتقد است که اهمیت پیشگیری از خودکشی در ایران چند وجهی است و نیاز به اقدام فوری دارد: «ایران با سرمایهگذاری در برنامههای پیشگیری از خودکشی، فرصتی برای نجات جان انسانها، ارتقای رفاه جامعه و پرورش کشوری مرفه دارد. به این ترتیب زمان آن رسیده است تا کشور ما سلامت روان را در اولویت قرار دهد، آگاهی را ارتقا بخشد و محیطی حمایتی برای مبارزه با این نگرانی جدی بهداشت عمومی ایجاد کند.»
افراد مستعد خودکشی را به زندگی امیدوار کنیم
در همینه زمینه :