برنامه سوم توسعه شهر تهران در سال1397 ابلاغ شد و بنا بود به‌مدت 5سال مبنای برنامه‌ریزی و اجرا در شهر تهران قرار گیرد. در زمان ابلاغ حجت‌الله میرزایی معاون برنامه‌ریزی شهرداری تهران اظهار کرد که ضمانت اجرایی برنامه تعهد و التزامی است که مدیران شهری خودشان باید به برنامه داشته باشند و دومین ضامن اجرایی این برنامه نیز نظارت و پیگیری اعضای شورای اسلامی شهر است.
به‌گفته میثم مظفر، رئیس کمیته بودجه شورای شهر تهران برنامه سوم به‌صورت میانگین 42درصد محقق شد. آمار‌ها هم نشان می‌دهد که در بخش‌هایی مانند خدمات شهری میزان تحقق این برنامه 30درصد و در بخش فرهنگی و اجتماعی تنها 17درصد بوده است. همین امر هم باعث شد که برنامه بعدی با دیدگاهی واقع‌گرایانه نوشته شود تا هم امکان اجرا داشته باشد و هم مشکلات شهر را رفع کند. برنامه چهارم توسعه شهر از سوی مدیریت ششم شهری در سال1401 ابلاغ شد و تا سال1404 ادامه خواهد داشت. نخستین تفاوت برنامه این است که برنامه‌های قبلی طی 2سال‌ونیم نوشته می‌شدند اما این برنامه کمتر از 3ماه با تلاش بیش از ۲۰۰نفر از مدیران و خبرگان درون شهرداری به همراه استادان علمی بیرون از مجموعه شهرداری تنظیم شده است. براساس سیاست‌های شورا این برنامه دارای ۶۰ماده و ۲۶۱حکم است.
در برنامه چهارم احکام کمتر شد. برنامه سوم ۳۷۸حکم داشت اما این احکام در برنامه چهارم کاهش یافت و به ۲۶۱حکم رسید. علت این بود که برنامه‌محوربودن بر مدار مسائل و عملیاتی شدن موضوعات در دستورکار قرار گرفت. به‌گفته پرویز سروری، نایب‌رئیس شورای شهر تهران آرمانگرایی مبتنی‌بر واقعیت، نظارت در راستای تحقق اهداف و مهم‌تر از همه گنجاندن چالش‌ها و مطالبات اصلی مردم مانند ترافیک و آلودگی هوا باعث تحقق حداکثری برنامه چهارم خواهد شد.
برنامه توسعه مسئله‌محور
در همینه زمینه :
