نسخه پیچی با احترام

معمولا تصور ما از فضای داروخانه، شلوغی، ازدحام و انتظار است‌ تا نوبت‌مان برسد و نسخه خوان، داروها را از قفسه‌ها بردارد و بعد اسم‌مان را صدا بزند، خودش کلی معطلی دارد و از قضا، فضای داروخانه‌ها هم کوچک و جمع و جور است و ایستادن در این فضا با کلی آدم دیگر که منتظر داروهایشان هستند، آدم را حسابی خسته و کلافه می‌کند؛ مثال نقضش شاید همین حالا توی ذهن خیلی‌ها آمده باشد؛ یعنی داروخانه‌های روشن و بزرگی که اتفاقا خیلی هم زیبا و جادارند و خلوتی  خنکی و دکوراسیون داخلی‌‌شان، بسیار هم آرامش بخش است. اما اگر دقت کرده باشید، این داروخانه‌های بزرگ و خلوت که تعدادشان این روزها زیاد هم شده، بخش کوچکی از فضا را به پیچیدن نسخه اختصاص داده‌اند و قسمت اعظمی از فضا مربوط به محصولات بهداشتی و آرایشی است. این داروخانه‌ها معمولا با تعداد کمی از بیمه‌ها قرارداد دارند و بنابراین مشتری زیادی هم ندارند. در عوض به یاد بیاورید داروخانه‌های شبانه روزی را که روزهای تعطیل یا در مواقعی که دارویی کمیاب نیاز داریم، کارمان گیرشان است؛ داروخانه‌هایی که گاهی تنها از یک دریچه کوچک می‌توانیم داخل‌شان را ببینیم و به‌علت کمبود فضا و ازدحام جمعیت، کسی را راه نمی‌دهند و مجبوریم مدت زیادی را کنار پیاده‌رو بایستیم تا نوبت‌مان شود.
آنقدر این ماجرا عذاب آور است که معاون وزیر و رئیس سازمان غذا و دارو، معاونین غذا و داروی سراسر کشور را ملزم کرده تا ظرف ۳ ‌‌ماه آینده فضای فیزیکی داروخانه‌های مرجع را برای جلوگیری از شلوغی و تکریم مراجعه‌کنندگان توسعه بدهند.
داروخانه‌های مرجع (مثل ۱۳ آبان، ۲۹ فروردین، هلال احمر، شهید کاظمی و سایر داروخانه‌های دولتی منتخب در استان‌ها) هم همان‌هایی هستند که معمولا شلوغ ترند و باید مساحت پذیرش نسخ، تحویل دارو و محل انتظار بیماران را افزایش دهند. ضمن اینکه درصورت عدم‌رفع مشکل ظرف مدت ۳ ماه، معاونت‌های غذا و دارو موظفند مجوز تاسیس داروخانه در مجاورت داروخانه‌های مرجع را تا حدی که نیاز بیماران مرتفع شود‌، صادر کنند.