شک در بیشکک
تیم ملی کارش را در قرقیزستان با یک برد پرگل شروع کرد اما هنوز سؤالاتی وجود دارد که ذهن فوتبالیها را مشغول کرده است
بهروز رسایلی
با اینکه فوتبال ورزش شگفتیهاست، هیچکس انتظار نداشت تیم ملی افغانستان در برابر ایران دست پر از میدان خارج شود یا شاگردان امیر قلعهنویی را برای کسب 3امتیاز عذاب بدهد. نهایتا هم همهچیز ساده و آسان پیش رفت. 4گل در نیمه اول و 2گل در وقت دوم، موجبات برتری 6گله ملیپوشان را دربرابر افغانستان فراهم کرد؛ هرچند گل غیرمنتظره و بسیار زیبای بازیکنان حریف، کمی این نتیجه را مخدوش کرد. با این همه اما، تنها تردیدهای بازی اول در بیشکک، فقط به این گل بازنمیگشت. سهشنبهشب پرسشهای بیشتری هم داشتیم.
یک گل و یک سوپر موقعیت
فرشاد نور، بازیکن افغانستان در نیمه دوم این بازی از روی یک ضربه ایستگاهی بسیار تماشایی دروازه پیام نیازمند را باز کرد تا یک زنگ خطر جدی برای تیم ملی به صدا دربیاید. دریافت چنین گلی در چنین تورنمنتی قابلقبول نیست اما موضوع زمانی بغرنجتر میشود که به یاد بیاوریم افغانستان در نیمه اول هم یک موقعیت ممتاز گلزنی را از دست داد؛ توپی که از فضای خالی پشت سر احسان حاجصفی روی دروازه ایران آمد و تنها حرکت ناشیانه و مبتدیانه مهاجم افغان جلوی گل شدن آن را گرفت. با تمام احترام به تیم رقیب، اینکه ما در برابر چنین رقیبی یک گل بخوریم و یک موقعیت باورنکردنی هم بدهیم، جای بحث دارد. هرچند میشود فعلا این اتفاق را پای هماهنگ نبودن بازیکنان گذاشت.
3بازی، بدون کلینشیت
مسابقه با افغانستان سومین دیداری بود که تیم ملی با هدایت امیر قلعهنویی به میدان میرفت. هر 3حریف تیم ملی هم مشکلات حاد خاص خودشان را داشتهاند. سطح کیفی افغانستان به هر حال مشخص است، روسیه هم در شرایط تحریم و کرختی به دیدار تیم ملی آمد و کنیا نیز زمانی مقابل ما قرار گرفت که بیش از 500روز بهدلیل مجازاتهای فیفا، نتوانسته بود در هیچ دیداری حاضر شود. با این حال این 3تیم یک وجه مشترک داشتند و آن هم این بود که هر کدام توانستند حداقل یکبار دروازه ایران را باز کنند. به روایت روشنتر قلعهنویی هنوز روی نیمکت تیم ملی نتوانسته شاهد کلینشیت شاگردانش باشد. این یک خبر بد است و زمانی بدتر میشود که اصرارهای تبلیغاتی کادرفنی تیم ملی در مورد تغییر روش تیم و هجومیتر شدن آن را به یاد میآوریم. مبادا در این باد بخوابیم، عقب زمین را از دست بدهیم و این بار از آن طرف بام بیفتیم. تیمهایی مثل ژاپن، کره، استرالیا و... رقبایی نیستند که بتوان از آنها گل خورد و راحت و آسان جبران کرد.
چرا با تیم اصلی؟
این پرسش از قبل از آغاز مسابقات وجود داشت و بعد از نخستین بازی ایران در برابر افغانستان پررنگتر هم شد؛ اینکه واقعا چرا تیم ملی با تمام نفرات در این تورنمنت شرکت کرد؟ ما میتوانستیم این فرصت را در اختیار تیمهای امید یا جوانانمان قرار بدهیم یا منتخب لیگ را به قرقیزستان بفرستیم. حالا که با تیم اصلی رفتیم، حداقل در مسابقه با رقیبی همچون افغانستان میتوانستیم بازیکنان ذخیره را محک بزنیم اما ترکیبی که امیر قلعهنویی در نیمه اول به میدان فرستاد در حد یکی از بازیهای مهم جام ملتهای آسیا بود. موضوع وقتی عجیبتر میشود که میفهمیم افغانستان با تیم دومش در این تورنمنت شرکت کرده است!
بازی نمیکند و جلو میافتد
داستان جالب علیرضا بیرانوند و 3رقیب ملی از میدان به در شده
داستان علیرضا بیرانوند در تیم ملی جالب است؛ او گاهی با بازی کردنش امتیاز میگیرد و از رقبا جلو میافتد، گاهی هم با بازی نکردنش! دیدار با افغانستان در نخستین روز از تورنمنت کافا برای ایران، از جنس دوم بود. علی بیرو بازی نکرد، اما با نمایشی که جانشین او ارائه داد، جایگاهش در ترکیب اصلی تیم ملی محکمتر شد!
پیام نیازمند: انتخاب دروازهبان برای ترکیب اصلی تیم ملی در بازی با افغانستان کار سختی بود، چرا که روی کاغذ بهنظر میرسید یکی از آسانترین کلینشیتهای تاریخ تیم ملی رقم خواهد خورد. از همین رو امیر قلعهنویی به علیرضا بیرانوند استراحت داد و پیام نیازمند را در ترکیب اصلی گنجاند. پیام یکبار در نیمه اول تسلیم شد، با این حال مهاجم افغانستانی با ناشیگری توپ را از روی خط دروازه برگرداند. در نیمه دوم اما دروازه نیازمند روی یک ضربه کاشته استثنایی باز شد تا یکی از بدترین روزهای حرفهای این سنگربان به ثبت برسد.
حسین حسینی:کسی چه میداند؛ شاید بخت یار علیرضا بیرانوند بود که در دقایق آغازین بازی با انگلستان آسیب دید و از زمین بیرون رفت. بنابراین قرعه گلباران شدن در برابر رقیب قدرتمند به نام حسین حسینی افتاد و او نقشآفرین سنگینترین شکست تاریخ تیم ملی در جامهای جهانی شد. حسینی البته مقابل ولز کلینشیت کرد اما مقابل آمریکا به نیمکت برگشت و جای خودش را به بیرانوند داد. این اواخر هم نمایشهای متزلزل حسینی در استقلال باعث دعوت نشدن او به تیم ملی شده است.
امیر عابدزاده: طی سالهای گذشته تنها در یک مقطع شاهد نیمکتنشینی «فنی» علیرضا بیرانوند در تیم ملی بودیم که آن هم برمیگردد به اواخر مسابقات انتخابی جامجهانی 2022.امیر عابدزاده در یک مقطع موفق شد بیرو را نیمکتنشین کند و حتی این شانس را داشت که در جامجهانی هم فیکس باشد اما گل بسیار بدی که در سئول از کرهجنوبی خورد، باعث شد دوباره همه یاد بیرو کنند. آن گل، موقعیت امیر را در تیم ملی متزلزل کرد و البته این دروازهبان هم بهخاطر عملکرد ضعیفش در باشگاه، به 2فهرست اخیر امیر قلعهنویی راه نیافته است.
تیم 96 به یاد 97
تیم ملی قرقیزستان با رتبه96 در رنکینگ فیفا، سال97 سنگینترین شکست تاریخش را مقابل ایران متحمل شده است
دومین بازی تیم ملی ایران در چارچوب رقابتهای قهرمانی آسیای مرکزی (کافا) فرداشب در مقابل تیم میزبان مسابقات برگزار میشود. در این مسابقات که با شرکت 7تیم در قرقیزستان برگزار میشود، ملیپوشان ایران در نخستین مسابقه به مصاف تیم ملی افغانستان رفتند و با نتیجه 6بر یک این تیم را شکست دادند. دومین مسابقه تیم ملی ایران از ساعت 18:30 فردا(جمعه) آغاز میشود و در این مصاف تیم ملی قرقیزستان مقابل شاگردان قلعهنویی صفآرایی میکند. قرقیزستان در نخستین بازیاش با یک گل از افغانستان پیش بود که این بازی بهدلیل اعتراض و ترک زمین از سوی افغانها نیمهتمام باقی ماند و نتیجه نهایی 3بر صفر به سود قرقیزستان اعلام شد.
تیمهای ملی ایران و قرقیزستان تاکنون 3بار در رده بزرگسالان به مصاف هم رفتهاند که هر 3بازی با برتری پرگل ایرانیها به پایان رسیده است. تیم ملی قرقیزستان که از سال1992 با فروپاشی شوروی سابق شکل گرفت، سال1997 برای نخستینبار با ایران روبهرو شد و در چارچوب مسابقات مقدماتی جامجهانی هر دو بازی رفت و برگشت را به ایران باخت. بازی رفت در ورزشگاه عباسیون شهر دمشق برگزار شد که ایران با 7گل به برتری رسید و این سنگینترین شکست قرقیزستان در تاریخ 30ساله بازیهای ملیاش بوده است. بازی برگشت 2تیم در آن سال در ورزشگاه آزادی با نتیجه 3بر یک به سود ایران تمام شد. ایران و قرقیزستان برای رویارویی مجدد 19سال صبر کردند تا اینکه سال2016 ایران یکبار دیگر در ورزشگاه آزادی و این بار طی یک بازی دوستانه با 6گل بر قرقیزستان غلبه کرد. گلهای تیم کارلوس کیروش را در این مسابقه کریم انصاریفر (2گل)، مسعود شجاعی، مهدی طارمی، مهدی ترابی و سردار آزمون زدند.
قرقیزها در حال حاضر رتبه96 را در رنکینگ فیفا دارند. بالاترین رتبهای که این تیم تابهحال تجربه کرده، رتبه75 در سال2018 و پایینترین رتبهای که به آن رسیده رتبه201 در سال2013 بوده است. قرقیزستان تنها یکبار در جام ملتهای آسیا حضور داشته که در همین دوره آخر یعنی در سال2019 اتفاق افتاده است. در آن مسابقات قرقیزستان بهعنوان یکی از تیمهای سوم تا مرحله یکهشتم نهایی پیش رفت اما با شکست 3بر 2 مقابل امارات از دور رقابتها حذف شد.