مأموریت امروز؛ ایمان و امید

رهبر معظم انقلاب اسلامی طی بیاناتی در مراسم سی‌و‌چهارمین سالگرد ارتحال ملکوتی بنیانگذار کبیر انقلاب اسلامی ایران با اشاره به دشمنی دامنه‌دار دنیای استکبار با انقلاب اسلامی، رمز موفقیت امام(ره) در به پیروزی‌رسیدن این انقلاب را مرهون ایمان و امید ایشان به آینده دانستند . به گزارش پایگاه اطلاع رسانی دفتر مقام معظم رهبری، حضرت
 آیت الله خامنه ای  با تأکید بر اینکه چنین نگاهی منجر به ایجاد 3تحول عظیم در ایران، امت اسلامی و جهان معاصر شد، بر اهمیت تقویت ایمان و امید میان اقشار مختلف مردم تأکید فرمودند.


 امام؛ سرآمد تاریخ
امام از سرآمدان تاریخ ما‌ست؛ نه فقط از سرآمدان روزگار ما. سرآمدان کسانی هستند که در هر رشته‌ای، در هر بخشی از بخش‌های معارفی و عملی انسان‌ها دارای عظمتند. در هر روزگاری سرآمدانی وجود دارند لکن بعضی‌ها مخصوص روزگار خودشان نیستند، [بلکه] سرآمد تاریخند. سرآمدان را نمی‌شود از حافظه تاریخ حذف کرد. نکته مهم مورد توجه ما این است. سرآمدان را نه می‌شود حذف کرد، نه می‌شود تحریف کرد. نه اینکه تبلیغات مخالفین نتواند چهره‌های سرآمدان را بد معرفی کند؛ چرا، رسانه‌های تبلیغاتی که روزبه‌روز هم مدرن‌تر می‌شوند، می‌توانند شب را روز و روز را شب معرفی کنند، اما این کفِ روی آب است.

امام محوشدنی نیست
امام هم در فقه، هم در فلسفه‌ و هم در عرفان نظری، سرآمد است. هم در ایمان و تقوا و رفتارهای پرهیزکارانه سرآمد است، هم در استحکام شخصیت و قوت اراده سرآمد است، هم در قیام لله و سیاست‌ورزی انقلابی و ایجاد تحول در نظام بشری سرآمد و یگانه است. این خصوصیات در هیچ‌کدام از سرآمدان تاریخ ما با هم جمع نشده است، اما در امام بزرگوار این خصوصیات با همدیگر جمع است. نتیجه اینکه امام بزرگوار را هیچ‌کس نمی‌تواند از حافظه تاریخ محو کند؛ نه امروز و نه در قرن‌های آینده، نمی‌تواند شخصیت او را تحریف کند.

منشأ تحول در ایران
تحول در سطح کشور این بود که انقلاب اسلامی را در این کشور به‌وجود آورد؛ انقلاب را مردم انجام دادند اما امام به‌وجود آورد. این انقلاب، یک ساخت سیاسی سلطنتی را در هم شکست و مردم‌سالاری را جایگزین آن کرد. این انقلاب، یک نظام دست‌نشانده و ذلیل مقابل قدرت‌ها را از میدان خارج کرد و یک نظام مستقل و متکی به عزت ملی را جایگزین آن کرد. این انقلاب، یک حکومت ضد‌اسلام را از میدان خارج کرد، به جای آن یک حکومت اسلامی پایه‌گذاری کرد و بنا نهاد. این انقلاب، استبداد را به آزادی، بی‌هویتی روزافزون این ملت را به هویت ملی و به اعتماد‌به‌نفس تبدیل کرد.

احیای معنویت در جهان
امام فضای معنویت و توجه معنوی را در دنیا زنده کرد، حتی در کشورهای غیرمسلمان. معنویت زیر لگدکوبی سیاست‌های مادی‌گرا و ضد‌معنوی از بین رفته بود. واکنش مردم در مقابل تهاجم دستگاه‌های صهیونیستی و استکباری برای ترویج ماده‌گرایی، واکنش منفعلانه‌ای بود. معنویت از یادها رفته بود. حرکت امام بزرگوار، رنگ معنوی را در دنیا دوباره زنده کرد. البته این نکته آخر با واکنش شدید همان مراکز قدرت مواجه شده و آنها امروز با انگیزه بیشتر، تهاجم به معنویت را در سطح دنیا به هر جا که بتوانند، با شیوه‌های مخصوص خود دارند پیش می‌برند، که بعضی از شیوه‌های آنها آنقدر مفتضح است که انسان از اسم‌بردن آنها خجالت می‌کشد.

ایمان و امید؛ عامل موفقیت امام
امام، عامل کمک‌کننده سخت‌افزاری نداشت؛ نه پول داشت، نه ابزار تبلیغی داشت. هیچ‌کدام ازسیاست‌های دنیا از او حمایت نمی‌کردند. عامل سخت‌افزاری امام، یک صفحه‌ کاغذ بود که بیانیه در آن بنویسد، یک تکه نوار بود که صدای او را ضبط کند. اما امام یک عامل نرم‌افزاری مهم در اختیار داشت. آن دو عامل عبارت است از «ایمان» و «امید». آن چیزی که امام را در این راه پیش برد، او را قادر کرد که این تحول‌های عظیم را در سطح کشور، در سطح امت، در سطح جهان برای طول تاریخ به‌وجود بیاورد، عبارت بود از ایمان او و امید او؛ ایمان و امید.

اسلام مورد قبول امام
امام، در فهم اسلام و تبیین اسلام، نه این نظرات سست به‌اصطلاح روشنفکرانه را قبول می‌کند- نظراتی که تشرع اسلامی را قبول ندارند، فقه اسلامی را قبول ندارند، ادعای اسلام هم می‌کنند! اینها را امام قاطعا رد می‌کند- و نه اسلام افراد متحجر که توانایی این را ندارند که یک استنباط نو از متون اسلامی را بفهمند و قبول کنند و به آن باور داشته باشند. هیچ‌کدام از اینها را امام نمی‌گوید. امام، اسلام کتاب و سنت با اجتهاد متقن و فهم درست از اسلام را درنظر دارد؛ این، اسلام امام بزرگوار است. اسلام افراد متحجری را که بی‌مسئولیتی را در امور سیاست و امور اجتماعی ترویج می‌کنند، امام قبول ندارد.

امید در نگاه امام
امید در دل امام یک عنصر دائمی بود. امید، موتور حرکت امام بزرگوار بود. این امید در رفتار امام و در گفتار امام به وضوح دیده می‌شود. امام در دهه‌۲۰، در آن نوشته معروف، از قیام لله سخن می‌گوید. در دهه‌۴۰، این قیام را به‌طور عملی خودش انجام داد و وارد میدان قیام شد. در دهه‌۶۰ که دهه توفان‌های مهیب نظامی و امنیتی و سیاسی بود، خم به ابرو نیاورد. این رشته پایان‌نیافتنی امید، این سرچشمه جوشان امید در دل امام، این تأثیرات را گذاشت. خود امام بزرگوار ‌‌می‌گوید که من در طول سال‌های مبارزه تا پس از پیروزی هرگز دچار یأس نشدم و معتقد بودم که وقتی ملت چیزی را بخواهد، آن چیز حتما تحقق پیدا می‌کند. این امید امام هم ناشی از ایمان او بود. وقتی شما ایمان روشنی به مبدأ حقیقی و به خدای متعال دارید، این شعله امید در دل شما روشن خواهد بود و خاموش نمی‌شود.

جبهه دشمن تغییر نکرده است
ابزارها تغییر پیدا می‌کند، اما آنچه تغییر پیدا نمی‌کند، جبهه‌‌بندی‌ها‌ست. جبهه‌بندی‌ها عوض نشده است و تغییر نخواهد کرد. جبهه دشمن، جبهه استکبار، جبهه زورگویی، جبهه صهیونیسم و قدرتمندان زورگو و متجاوز عالم، امروز هم مثل دیروز مقابل ملت ایران صف کشیده‌اند. تفاوتی که امروز در این جبهه‌بندی ایجاد شده، این است که ملت ایران قوی‌تر شده، آنها ضعیف‌تر شده‌اند. آنچه می‌تواند مثل دره خطرناکی در مقابل حرکت ما بروز بکند، این است که ما این دشمنی را فراموش کنیم. هر وقت فراموش کردیم، ضربه خوردیم. در همه‌ جای دنیا آن کسانی که در فکر تجاوز به ملت‌ها و کشورهای دیگر هستند، هر کشوری را که بتوانند به او تعرض کنند، تعرض می‌کنند؛ پایگاه می‌سازند، نفتش را می‌برند، مردمش را قتل‌عام می‌کنند؛ آنجایی که بتوانند، هر جنایتی انجام می‌دهند.

دشمنی استکبار تمام نمی‌شود
دشمنی استکبار با ملت ایران با عقب‌نشینی‌های موضعی از بین نمی‌رود. بعضی‌ها اشتباه می‌کنند، خیال می‌کنند اگر ما در فلان قضیه عقب‌نشینی کنیم، این موجب می‌شود که دشمنی آمریکا یا دشمنی استکبار جهانی یا صهیونیست‌ها با ما کمتر بشود. نه، این خطا‌ست. در موارد متعددی عقب‌نشینی‌های ما موجب شد که آنها جلو آمدند و بیشتر متعرض شدند. در برخی از دولت‌های این چند دهه، بودند کسانی که عقیده‌شان این بود باید در یک مواردی به طرف مقابل، به جبهه مقابل امتیاز بدهیم و یک مقدار عقب‌نشینی کنیم. در یکی از این دولت‌ها، همان کشورهایی که ما مقابل آنها عقب‌نشینی کرده بودیم، رئیس‌جمهور ما را به دادگاه غیابی کشاندند؛ برای رئیس‌جمهور ایران کیفرخواست در دادگاه صادر کردند.

هدف دشمن: نابودی ایمان و امید مردم
توصیه من تقویت ایمان و امید است. آماج دشمن هم همین ایمان و امید است. تلاش وسیع دشمنان متوجه این است که ایمان و امید را در مردم از بین ببرد. ایمان مردم را تضعیف کند. شعله امید را در دل‌های مردم، به‌خصوص جوانان خاموش کند. ما توصیه می‌کنیم باید ایمان و امید را تقویت کرد. دشمن تلاش می‌کند ایمان و امید را از بین ببرد. حفظ استقلال ملی، به ایمان و امید است. حفظ عزت ملی، حفظ منافع ملی، با ایمان و امید است؛ اینها همه دشمن دارد. حفظ منافع ملی ما دشمنان عنودی دارد، دشمنان لجوجی دارد؛ هر کاری از دستشان بربیاید می‌کنند و تا امروز کرده‌اند. در این چند دهه، دستگاه‌های عنود و لجوج استکبار و دستگاه‌های امنیتی‌شان و دستگاه‌های سیاسی‌شان و پشتیبانی مالی‌شان، هر کار توانستند علیه ملت ایران انجام دادند.

اعتقاد به رأی مردم
در طول این سال‌ها مکرر افرادی پیش امام اظهار نگرانی می‌کردند که ممکن است مردم تاب نیاورند و نتوانند این راه دشوار و سنگین را با گام‌های امام طی کنند؛ امام می‌فرمود نه، من مردم را بیشتر از شما و بهتر از شما می‌شناسم؛ و حق با او بود. می‌دانست مردم اگر تشخیص بدهند که این راه، راه خدا‌ست، همه مشکلات را در این راه تحمل می‌کنند. امام به مردم اعتماد داشت. جمهوری اسلامی، این مردم‌سالاری در جمهوری اسلامی، کلمه «جمهوری»، ناشی ازهمین اعتماد امام بزرگوار به مردم بود. بعضی‌ها این‌جور وانمود کردند که امام کلمه جمهوری را از روی رودربایستی گفت! امام آدمی که در رودربایستی گیر کند، نبود.

بیداری اسلامی میان ملل اسلامی
امام جریان بیداری اسلامی را به راه انداخت. دوره انفعال و بی‌تحرکی در دنیای اسلام، با حرکت امام، به سمت ضعف و نابودی حرکت کرد. امروز امت اسلامی نسبت به دوران قبل از پیروزی انقلاب اسلامی و دوران قبل از امام، پرتحرک‌تر، فعال‌تر، آماده‌تر و سرزنده‌تر است. مسئله فلسطین پس از آنکه به خیال صهیونیست‌ها و پشتیبانانشان یک مسئله تمام‌شده به‌حساب می‌آمد، با حرکت امام و تحول امام در سطح امت اسلامی، به مسئله اول جهان اسلام تبدیل شد. امروز مسئله فلسطین، مسئله اول جهان اسلام محسوب می‌شود. طنین صدای رهبران فلسطینی از فراز سفارت رژیم صهیونیستی در تهران در اول انقلاب، دنیا را تکان داد.