پیگیری اخبار

در بخشی از کتاب «پابه پای آفتاب» آمده که امام(ره) قبل از ساعت 8 به دفتر کار خود می‌رفتند و پس از شنیدن اخبار و ادای نماز و صرف ناهار دوباره اخبار گوش می‌دادند و سپس قدری استراحت می‌کردند و بعد مشغول مطالعه بولتن‌های خبری و روزنامه‌ها می‌شدند و مقید بودند تمام اخبار رادیوهای خارجی و تلویزیون را هم بشنوند. گاهی اوقات هم تلویزیون نگاه می‌کردند، به رادیو گوش می‌دادند تا خودشان در متن قضایا باشند.
همچنین در کتاب «پیام انقلاب» هم نام تمام روزنامه‌هایی که امام هر صبح آنها را مطالعه می‌کردند چنین آمده است: در ابتدای انقلاب که هر گروه و دسته‌ای در مملکت یک روزنامه داشت  امام می‌فرمودند همه آنها را بیاورید و برخلاف عرف روزنامه‌خوانی که معمولاً افراد به تیترها و عناوین بیشتر تکیه می‌کنند تا به محتوا، امام قبل از هر چیز به طرز فکر روزنامه‌نویسان و خط‌مشی سیاسی آنها تکیه می‌کردند. لذا هر روز صبح، میزان، جمهوری اسلامی، آزادگان و روزنامه‌های عصر، انقلاب اسلامی، اطلاعات و کیهان دقیقاً و به موقع خدمت ایشان داده می‌شد. در بسیاری از مواقع که از وقت آنان می‌گذشت، امام شخصاً پشت در آمده و می‌گفتند روزنامه‌ها چه شد؟ با اینکه گاهی اخبار ناگواری در روزنامه‌ها بود و ما نمی‌توانستیم آنها را به امام بدهیم، اما توجه و تقید ایشان به خواندن روزنامه‌ها مانع از این کار می‌شد و در بسیاری مواقع قسمتی از روزنامه را پس از مطالعه به دفتر برمی‌گرداندند که روی این موضوع تحقق کنید و به مسئولان تذکر دهید که این قضیه چیست؟ یا چرا این مطلب را نوشته‌اند؟»  روزنامه‌ها چه شد؟
حجت‌الاسلام والمسلمین انصاری کرمانی هم دراین‌باره نقل کرده؛ امام برای اینکه بیشتر با جریانات داخلی و خارجی سر و کار داشته باشند بیشتر ساعت‌های خود را به مطالعه می‌گذراندند؛ یعنی حداقل روزانه 8 ساعت مطالعه می‌کردند که ابتدایی‌ترین آنها خواندن تمام روزنامه‌های صبح و عصر بود و اگر 5 دقیقه از وقت آمدن روزنامه‌ها می‌گذشت پشت در می‌آمدند و می‌فرمودند: روزنامه‌ها چه شد؟