مهشید قاسمی برای گفت‌وگو با فضانوردان ایستگاه فضایی خبرساز شد
یک سؤال علمی از قصر آسمان
سحر جعفریان
اینکه در 13سالگی موفق شوی با یک فضانورد در ایستگاه فضایی‌اش صحبت کنی، شانس یا اقبال بلند نیست. این می‌تواند یکی از اتفاقات منحصربه‌فردی باشد که در پی سال‌ها فعالیت علمی و فرهنگی حاصل شود. درست مانند اتفاقی که برای مهشید قاسمی 13ساله از شهر کوچک کهریزسنگ از توابع نجف‌آباد استان اصفهان رخ داده و نامش را به‌عنوان نماینده نوجوان ایران بر سر زبان‌‌ها انداخته است. ماجرای درخشش این نوجوان ایرانی را از زبان خودش بخوانید که برای کارآفرینی و مدیریت شرکت‌های تولیدی با برند ایرانی، خیز برداشته است.
مینیاتوری‌های رنگی
خوش صحبت است و پر انرژی. با کتاب بیشتر از عروسک و اسباب‌بازی وقت گذرانده است. 2خواهر کوچک‌تر دارد که بیشتر اوقات برای آنها نیز کتاب می‌خواند و از شگفتی پدیده‌های علمی می‌گوید. وقتی از او می‌خواهیم ماجرای گفت‌وگویش با فضانوردان چینی را تعریف کند، بی‌معطلی می‌گوید: «لازم است کمی قبل‌تر از گفت‌وگویم با فضانوردان برگردم؛ چون ماجرایش مانند یک‌سریال است که به فعالیت‌های هنری و فرهنگی‌ام در کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان ارتباط دارد.» نفس عمیقی می‌کشد و این چنین تعریف می‌کند:« تقریبا 7ساله بودم که از طریق دختر عمه‌ام با مرکزکانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان آشنا شدم و به‌دلیل علاقه به کتاب و دانستن موضوعات مختلف علمی و تاریخی، همراه مادرم به کانون رفتم. اوایل فقط به کتابخانه آنجا رفت‌وآمد داشتم. به‌تدریج با سایر کلاس‌های آموزشی مرکز مانند کارگاه نقاشی آشنا شدم.» او که به‌تازگی نخستین نمایشگاه نقاشی‌هایش را برگزار کرده، نام سبک نقاشی‌هایش را مینیاتوری رنگ‌ها می‌گذارد و ادامه می‌دهد:«آموزش‌هایی که درباره نقاشی گرفتم، محدود و مقدماتی بود چراکه انگار ناخودآگاه سبک خودم را پیدا کردم؛ مینیاتوری رنگ. برای همین بیشتر، در مسابقات و جشنواره‌های گوناگون نقاشی شرکت می‌کردم. فضای نقاشی‌هایم شلوغ و با محوریت رنگ‌هاست. موضوعات را طوری به تصویر می‌کشم که بیننده ضمن معنا و مفهوم اصلی نقاشی، معنای شخصی خود را نیز از آن برداشت می‌کند. این دو معنایی بودن را از اشعار ناب حافظ الگو و الهام گرفتم.»
از سفیدی کاغذ تا سیاهی فضا
مهشید که در سال‌های 1398تا 1401 جوایز و مقام‌هایی در رشته نقاشی کسب کرده، در‌این‌باره بیشتر توضیح می‌دهد؛ «پس از شرکت در مسابقه بین‌المللی سرزمین افسانه‌های کودکان و نوجوانان 12تا 18ساله ایران و چین و برگزیده شدن در آن، به‌ویژه برنامه «دیپلماسی کودک و نوجوان» کشورهای عضو سازمان همکاری شانگهای راه پیدا کردم. 31فروردین 1402به سالن مرکزی کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان اصفهان دعوت شدم. آنجا جمعی از کودکان و نوجوانان استان اصفهان، سفیر کشور چین و نمایندگانی از کشورهای مغولستان، قرقیزستان، روسیه، تاجیکستان و ازبکستان حضور داشتند. در این ویژه برنامه که حدود 4هزار نفر آنلاین و برخط آن را تماشا می‌کردند، قرار شد در گفت‌وگوی تصویری و مستقیم یک سؤال علمی از فضانورد ایستگاه فضایی قصر آسمان بپرسم.»
تجربه متفاوت
مهشید درباره حس و حال زمان گفت‌وگو با فضانورد چینی اینطور می‌گوید: «تجربه و فرصت کاملا متفاوتی بود. خیلی از دوستان و نزدیکان می‌گفتند این تجربه برای فردی در سن و سال یا در شرایط من که در شهری با امکانات محدودتر از کلانشهرها و پایتخت زندگی می‌کنم، بسیار باورنکردنی است. دوست داشتم از این فرصت به نحو احسن استفاده کنم. برای همین درباره طرح سؤال علمی و جذاب خیلی فکر کردم. طبق برنامه 6دقیقه زمان برای گفت‌وگویم تعیین شد و خیلی هیجان‌انگیز بود. مقابل چشمانم تصویر فضانوردی قرار داشت که اجسام در اطرافش معلق بودند و کمی آن طرف‌تر پنجره‌ای که می‌توانستم فضای خارج از ایستگاه را ببینم. سؤالی درباره سرعت ایستگاه‌های فضایی و نیز تأثیر این سرعت بر سلامت فضانوردان پرسیدم و فضانورد قصر آسمان چین هم خیلی ساده پاسخ داد. دوست دارم این سطح از امکانات و فرصت‌ها آنقدر در کشورم فراهم باشد که همه هم‌سن و سال‌هایم تجربه‌اش کنند.» او تأکید می‌کند: «برای کسی که می‌خواهد پیشرفت یا آینده‌ای درخشان را تجربه کند، جنسیت مهم نیست. دختر و پسر بودن فقط یکسری تفاوت‌های زیستی هستند که تأثیری روی هوش و پشتکار انسان‌ها ندارد. باید هدف را تعیین کرد و با تلاش پیش رفت. البته از حمایت و تشویق‌های نزدیکان هم نباید غافل ماند. مانند من که اگر راهنمایی‌های دلسوزانه و صمیمانه مادر و پدرم نبود شاید به مسیر دیگری کشیده می‌شدم.»
