توسعه حملونقل ریلی در سربالایی
بار و مسافر در ایران چگونه جابهجا میشوند و سهم حملونقل ریلی در این حوزه چقدر است؟ پاسخ آمارها به این سؤال گرچه شفاف و واضح است اما با برنامهریزیهای توسعهای و وضعیت شایسته و مورد نیاز کشور تناسبی ندارد. به گزارش همشهری، تکلیف قانون توسعه حملونقل عمومی و مدیریت مصرف سوخت مصوب 1386این است که برنامهریزیها به سمت افزایش سهم حملونقل ریلی از جابهجایی بار و مسافر کشور سوق پیدا کند؛ بهگونهای که در طول اجرای قانون سهم حملونقل ریلی در حوزه بار حداقل به 30درصد و در حوزه جابهجایی مسافر حداقل به 20درصد برسد، اما بررسی آمارهای حوزه حملونقل حاکی از این است که با وجود موفقیتهای نسبی در حوزه جذب مسافر، اتفاق مثبتی در حوزه بار رخ نداده است.
دلایل مهجوری حملونقل ریلی
اجرا نشدن ظرفیتهای قانونی موجود مانند عدمتحقق منابع پیشبینی شده در ماده 70قانون الحاق برخی مواد به قانون تنظیم بخشی از مقررات مالی دولت به مبلغ 6.2هزار میلیارد تومان و سایر اعتبارات مورد نیاز برای اجرای طرحهای ریلی دارای اولویت به مبلغ 7.7هزار میلیارد تومان.
عدماعمال کامل معافیت مالیات بر ارزشافزوده خدمات حملونقل ریلی پیشبینی شده در بند «ب» ماده) 52این قانون.
سیاستهای تعرفهای و هزینهای متفاوت بین ریل و جاده.
عدمتناسب بین مقادیر شاخصها و اندازه ریلی در مقایسه با جادهای.
عدمتحقق همزمان الزامات ناوگانی و زیرساختی.