بازی؛ عاملی برای رفع کدورتها
مرتضی رضوانفر-پژوهشگر و نویسنده کتاب بازیهای بومی - محلی
در دورهای که تحولات پرشتاب جهانی مانند جهانیسازی، شهرنشینی و تأثیرات رسانهای منجر به شبیه شدن رفتارها و سبک زندگی، نابودی تنوعهای فرهنگی و حتی گرایش به تجاری کردن فرهنگ در میان اقوام و گروههای اجتماعی شده است، همیشه آیینهایی وجود دارند که فکر میکنیم باید آنها را برای فرزندانمان حفظ کنیم تا باعث ایجاد حس تعلق شوند. بازیها و ورزشهای سنتی هم ازجمله این رفتارهای بشری است که قابلیت زیادی برای ایجاد ارتباط و گفتوگو داشته و دارند و در بسیاری اوقات وسیلهای برای رفع کدورتها یا ایجاد تعامل بین افراد و جوامع هستند؛ بنابراین نیاز به حفظ این میراث ناملموس فرهنگی وجود دارد؛ هرچند بازیها مانند بسیاری از عناصر فرهنگی دائم در حال حرکت و انتشار در میان اقوام و دیگر گروههای اجتماعی هستند؛ به همین دلیل هم اختصاص و انحصار هر بازی به یک قوم، یا منطقه و حتی یک کشور امکانپذیر نیست و دیده میشود که بازیای مثل «لی لی» در اکثر شهرها و ازجمله تهران باب بوده است.