شاذگویی برای جلب‌توجه است

عبدالله گنجی- عضو شورای اطلاع‌رسانی دولت

بیان‌کنندگان نظرات شاذ معمولا به تکنیک‌های رسانه‌ای اشراف و تسلط دارند. این افراد سعی می‌کنند شعاع خبری خود را با شاذگویی گسترش دهند و برای تحقق این هدف می‌کوشند مطالبی را بیان کنند که با دیگران تفاوت داشته باشد و نظر رسانه‌ها و افکارعمومی را با این روش به‌خود جلب کنند. اهدافی که بیان‌کنندگان این اظهارات دنبال می‌کنند، از چند موضوع خارج نیست. ممکن است بیان اظهارات شاذ به شکل سهوی رخ داده باشد که می‌توان با اصلاح و عذرخواهی بعدی این خطا را پوشاند. برخی دیگر این اظهارات را به دلایل سیاسی و انتخاباتی بیان می‌کنند تا بیشتر دیده شوند و خود را مطرح کنند. این اتفاق عمدتا در ماه‌ها و روزهای منتهی به انتخابات بیشتر دیده می‌شود. اما باید گفت، شاذگویی محملی ندارد و در بلندمدت برای بیان‌کننده آن آورده‌ای نخواهد داشت. تنها دلیلی که افراد دست به اظهارنظرهای بی‌مبنا می‌زنند، این است که به‌دنبال درگیر‌کردن ذهن‌ها به سمت موضوعات و مسائلی هستند که از درجه اعتبار پایینی برخوردار است. بدون‌شک سنجیده‌گویی در جامعه هنر است، اما متأسفانه بسیاری از این هنر برخوردار نیستند. از سوی دیگر، اظهارات نسنجیده هزینه‌ای برای گوینده ندارد و به این دلیل شاهد رشد این موضوع در بیان نظرات و دیدگاه‌های افراد هستیم. در چنین شرایطی که بیان اظهاراتی از این دست برای گوینده آن هزینه‌ای ندارد، نقش رسانه‌ها و نخبگان با اهمیت به‌مراتب بیشتری، برای دفع این افراد از جامعه پررنگ‌تر می‌شود. رسانه‌ها در مواجهه با این افراد باید با دروازه‌بانی اخبار مانع انتشار اظهاراتی شوند که قابل دفاع نیستند و شاذ بودن آن بدیهی است.معتقدم نباید با افرادی که چنین اظهاراتی انجام می‌دهند، برخورد قهری کرد. رویکرد فرهنگی است که می‌تواند این افراد را از جامعه دور نگه دارد. افکارعمومی باید خود را آماده کند تا تفاوت میان حرف‌های بی‌مبنا و شاذ را با اظهارات سنجیده درک کند.