پیشکشی‌های درویشی

بسیاری از آنها از مدت‌ها پیش به فکر این روز بوده‌اند و هدیه‌ای کوچک یا پر و پیمان تدارک دیده‌اند. تعدادی هم فکرها و طرح‌ها و پول‌های کم و زیادشان را روی هم گذاشته‌اند تا برای معلمانشان سنگ تمام بگذارند و به شیوه‌های مختلف این روز را به معلمانشان تبریک بگویند.بعضی از آنها هم انگار خیالشان راحت است که اگر هدیه‌ای هم به معلمانشان ندهند یا حتی به زبان نیاورند که چقدر قدردان زحماتشان هستند، معلمان‌شان از سخت درس خواندن شاگردانشان متوجه می‌شوند که انرژی، توان و عشق و شوری را که برای پیشرفت آنها صرف می‌کنند به‌خوبی قدر می‌دانند. در نوشتار زیر به سراغ تعدادی از دانش‌آموزان رفته‌ایم تا بدانیم آنها چگونه می‌خواهند قدردانی و قدرشناسی خود از زحمات معلما‌نشان را نشان دهند.
علی کریمی، دانش‌آموز کلاس هفتم مدرسه هیأت امنایی شهیدچمران است که در جنوب شهر تهران قرار دارد. دانش‌آموزان این مدرسه هنوز به مرحله تعیین رشته نرسیده‌اند و مشخص نیست کدامیک از آنها باید در دوره دوم متوسطه به سراغ رشته‌های فنی و هنری بروند ولی مدیر مدرسه برایشان بساط آموزش خیاطی و نجاری و پرورش آبزیان و گل و گیاه را فراهم کرده تا در زمان فراغت خود به یادگیری این هنرها و مهارت‌ها بپردازند. کریمی به پرورش گل و گیاه علاقه دارد و برای روز معلم چند گلدان شمعدانی و پتوس آماده کرده تا به معلم‌ها و مدیر مدرسه‌اش هدیه بدهد. مهدی مولایی که همکلاسی علی است، در کارگاه نجاری مدرسه چند قاب عکس کوچک درست کرده و قصد دارد آنها را به معلمانش هدیه بدهد ولی هدیه معاون فناوری مدرسه را ویژه درست کرده و حسابی قاب عکسش را بزک و دوزک کرده است.