نکته بازی/دست‌های آشنایی هم بود اتفاقا!

واکنش‌ها به غائله استراماچونی و حذف استقلال از آسیا همچنان ادامه دارد که کاملا هم طبیعی است. به هر حال اتفاق مهمی رخ داده و حالا حالاها در موردش بحث خواهد شد. با این حال مهم‌تر از اینکه فقط «بگوییم»، این است که «چه بگوییم». باید حرفی زد که به درد بخورد و گره‌ای باز کند، در غیراین صورت دامن زدن به توهم توطئه و سلب مسئولیت از مدیران، به‌کار نخواهد آمد. رضا رجبی، پیشکسوت استقلال دقیقا در حال انجام همین کار است. او در تازه‌ترین حرف‌هایش گفته: «دست‌هایی در کار بود تا طلب استراماچونی پرداخت نشود.» کاملا درست می‌گویند. اتفاقا دست‌های کاملا آشنایی هم بود؛ 2دست مال مصطفی آجورلو و 2دست هم مال علی فتح‌الله‌زاده که می‌توانست یک چک را به نفع خودش 2بار پاس کند!

به چه‌کسی تبریک می‌گویی؟
به جرأت می‌توان گفت علی فتح‌الله‌زاده بخشی از بدترین روزهای عمرش را پشت سر می‌گذارد. حذف استقلال از آسیا فشار بی‌سابقه‌ای را روی مدیرعامل استقلال وارد کرد و البته حواشی بعد از آن، مخصوصا مناظره او و رئیس سازمان خصوصی‌سازی، عرصه را بر جناب شوالیه تنگ‌تر هم کرد. در این میان، هیأت‌مدیره فعلا رأی به ابقای فتح‌الله‌زاده داده که در نوع خودش عجیب است. حاجی اما موضوع را جدی گرفته و در نخستین اقدامش پس از ابقا، انتخاب ریکاردو ساپینتو به‌عنوان سرمربی برتر سال گذشته از سوی مخاطبان شبکه ورزش را به او تبریک گفته. این در حالی است که ساپینتو در غائله رخ داده علیه فتح‌الله‌زاده، کوچک‌ترین حمایتی از او نکرد و حتی بسیاری عقیده دارند از جدایی آقای مدیرعامل خوشحال می‌شود. دقیقا به کی تبریک می‌گویی گلبرگ مغرور؟

گزارشگری؛ هنر ازدست‌رفته
گزارش بازی پرسپولیس و ملوان را بهنام مهدی‌زاده بر عهده داشت. او در این بازی مرتکب یک اشتباه بزرگ شد که خیلی در فضای مجازی سر و صدا کرد. مهدی‌زاده هنگام صحبت در مورد سالمرگ مرحوم سیروس قایقران، به جای کاپیتان فقید تیم ملی به اشتباه اسم مازیار زارع را به زبان آورد. به هر حال اشتباه است و برای هر کسی پیش می‌آید. اصل موضوع اما این است که به‌نظر می‌رسد هنر گزارشگری در ایران رو به غروب رفته. قبلا گزارشگرانی داشتیم که مردم اسم و رسم و همه جزئیات مربوط به آنها را می‌دانستند، اما الان عمده گزارشگران ما کاملا معمولی هستند و حتی اعتماد به نفس کافی برای انتقاد از تیم‌ها را ندارند. اگر دقت کرده باشید، عمده اوقات این عزیزان به ستایش اغراق‌آمیز از تیم‌های محبوب می‌گذرد.