گفت‌وگو
شهردار تهران در گفت‌وگو با همشهری علت منتشرنشدن فهرست بناهای ناایمن را توضیح داد
مهم ایمن‌سازی بناهاست
زاکانی: ما به‌دنبال طرح‌هایی هستیم که مردم نقدینگی خودشان را از بازارهای کاذب خارج کنند
محسن تولایی-روزنامه‌نگار
شهرداری تهران در ادامه پروژه‌های ساخت مسکن طرح احداث بیش از 10هزار واحد مسکونی در 4منطقه را شروع کرد. این طرح در چارچوب قرارگاه مسکن و با مشارکت دیگر ارگان‌ها برای تامین کمبود مسکن در شهر تهران انجام می‌شود و در سال‌های آینده بخش‌های دیگر آن به اجرا درخواهد آمد. با گذشت یک روز از این کلنگ‌زنی، شهردار تهران در حاشیه جلسه هیأت دولت به سؤال خبرنگار همشهری درباره جنبه‌های دیگر ساخت واحد‌های مسکونی مانند فروش متری مسکن پاسخ داد. علیرضا زاکانی همچنین توضیحاتی را درباره منتشر نشدن فهرست بناهای ناایمن و مولدسازی دارایی‌های شهر تهران ارائه کرد.
مسکن متری در تهران چگونه واگذار می‌شود؟
فروش متری مسکن یکی از الگوهای تامین سرمایه برای یک ساخت‌وساز توسعه‌یافته و گسترده در شهر و از طرفی خانه‌دار کردن مردم به میزانی است که از امکانات برخوردار هستند. ما به‌دنبال طرح‌هایی هستیم که مردم مابازای آن هر چه آورده دارند را به این طرح بیاورند و نقدینگی خودشان را از بازارهای کاذب خارج کنند. این به توسعه مسکن و به رونق ساخت مسکن کمک می‌کند؛ از طرفی به افراد متقاضی مسکن کمک می‌کند تا در یک بازه زمانی داشته‌های خودشان را افزایش دهند و به میزان تورم و شرایطی که در کشور رقم می‌خورد، پول آنها بی‌ارزش و کم‌ارزش نشود و از طرف دیگر نروند در بازار حوزه ارز و سکه خیمه بزنند، بلکه بیایند در این مجموعه‌های مولد کاری کنند.
شهرداری بررسی خاصی درخصوص 200هکتار زمینی که گفته می‌شود در جریان طرح مولدسازی دارایی‌های راکد دستگاه دولتی و واگذاری آنها در تهران وجود دارد، انجام داده است؟ آقای قربانزاده، رئیس سازمان خصوصی‌سازی اخیرا گفته است این املاک می‌توانند با ملاحظات شهرسازی به نسبت 70به 30درصد به سرانه عمومی شهر اضافه شوند. نگرانی ندارید این زمین‌ها تبدیل به انبوه‌سازی و سربار جمعیتی تهران شوند؟
زمین‌های مختلفی که در سطح تهران وجود دارند و پرونده آنها برای نوسازی می‌آید، این زمین‌ها قدرالسهم شهر را برای سرانه‌های 7گانه خود باید تامین کنند؛ حالا یا درون خودشان یا ما بازای آن باید این تامین را داشته باشند؛ لذا این نکته‌ای که آقای قربانزاده، رئیس سازمان خصوصی‌سازی بیان کردند را باید در همین قالب دید.
فهرست بناهای ناایمن پایتخت موجود است و اما دستگاه‌های مختلف درباره انتشار آنها، نظرات متفاوتی دارند. آیا انتشار این فهرست، از نظر حقوقی مشکل دارد یا دلایلی مثل ایجاد هراس در بین مردم را به‌دنبال خواهد داشت؟
آنچه درباره بناهای ناایمن در تهران مطرح می‌شود، مربوط به کارکردهای گذشته است. نظارت‌های آتش‌نشانی منجر به تهیه فهرستی در این رابطه شده است؛ فراتر از این، هیچ چارچوبی وجود ندارد. ما از 2ماه و نیم قبل شروع به بررسی 16هزار بنای پایین 7طبقه و بالای 7طبقه کردیم. 9دستگاه به‌طور مشترک وارد یک کار جمعی شدند که برای نخستین‌بار اتفاق افتاد، هم از بعد ایمنی مدنظر آتش‌نشانی و هم از بعد ایمنی کالبدی آن ساختمان و مسائل مختلفی که می‌توانست مورد بررسی‌های لازم قرار گیرد. در این مدت تعدادی از بناهای پرخطر اقدامات لازم را انجام داده‌اند و از فهرست ناایمنی خارج شده‌اند. اینکه لیستی اعلام شود، کار اشتباهی به‌حساب می‌آید. مهم این است که چنین بناهایی با همکاری دستگاه‌های مختلف، ایمن‌سازی شوند؛ البته نه‌تنها از بعد ایمنی آتش‌نشانی، بلکه از نظر همه ابعاد؛ به همین‌خاطر 22گروه از 9دستگاه باهم تعامل دارند تا کار به سرانجام برسد.
تاکنون چند ساختمان بررسی شده است؟
آخرین آماری که من گرفتم این است که این دستگاه‌ها 680ساختمان را بررسی کرده و گزارش کار تهیه کردند؛ چون فرم‌های بسیار جدی دارد، قرار شد وقتی تعداد این بناها به مرز هزار مورد رسید، ما تجزیه و تحلیل آن را به شورا تقدیم کنیم. ما اینها را داریم در 3دسته طبقه‌بندی می‌کنیم؛ یک دسته بناها نیاز به بازسازی و نوسازی ندارند، یک دسته بناهای ناایمن هستند که با بازسازی ایمن می‌شوند و دسته آخر بناهای ناایمنی هستند که نیاز به نوسازی دارند. درباره آن ساختمان‌هایی که نیاز به بازسازی یا نوسازی دارند، با ظرفیت‌های قانونی که به‌ویژه از سوی دستگاه قضایی وجود دارد، مالکان را ملزم می‌کنیم که بازسازی و نوسازی را انجام دهند.
مکث
از قبور عمومی عوارض دریافت نمی‌شود
هفته گذشته خبر‌هایی مبنی بر دریافت عوارض نگهداری از قبور قطعات عمومی در بهشت زهرا(س) مطرح شده بود که این موضوع از سوی شهردار تهران رد شد. شهردار تهران در حاشیه جلسه هیأت دولت درباره مسئله اخذ عوارض از قبور توضیح داد و آن را مربوط به قبور عمومی ندانست. علیرضا زاکانی گفت: موضوع تنها مربوط به آرامگاه‌های خانوادگی است که از سابق هم رسم بوده که در ازای ارائه خدمات، سالانه پولی از آنها گرفته می‌شده است.
