«خونه مامان شکوه»؛مستندی از درد و رنج کسانی که اعتیاد دارند

مستند «خونه مامان شکوه» به کارگردانی مهدی بخشی‌مقدم و تهیه‌کنندگی مهدی شاه محمدی شاید هیچ وقت از تلویزیون پخش نشود، این فیلم جزء 6مستندی است که در جشنواره فیلم فجر به نمایش در می‌آیند. مستندی که توانست تحسین مخاطبان جشنواره سینما حقیقت امسال را به همراه داشته باشد. بخشی مقدم در این فیلم، سراغ یکی از آسایشگاه‌های خصوصی ترک اعتیاد در تهران رفته که مخصوص دختران جوان است. در این مرکز تعداد زیادی از دختران جوان و چه بسا دهه هشتادی را می‌بینیم که برای رهایی از شر مواد‌مخدر، پای به خانه مامان شکوه گذاشته و چند ماهی را در این مکان سپری می‌کنند.
این دختران، خاطرات خود از روزهای سیاه اعتیاد و اتفاقاتی که آنها را در این مسیر قرار داده، تعریف می‌کنند و کارگردان نیز بدون اینکه حضورش احساس شود، این تصاویر را به نمایش می‌گذارد. اما نکته عجیب ماجرا در لابه‌لای حرف‌های این دختران، انطباق سخنان آنان با اخباری است که بعضا و به ‌صورت غیررسمی در رسانه‌ها بیان شده و پشت پرده هولناک اعتیاد را به نمایش می‌گذارد. برای مثال، اخباری درباره رسیدن سن اعتیاد به مقطع متوسطه یا دسترسی به مواد‌مخدر در کمتر از چندین دقیقه در رسانه‌ها دیده می‌شود. این مستندساز با مهارت، به ثبت سند  شرایط می‌پردازد و حتی از داوری و موضع‌گیری پرهیز می‌کند. «خونه مامان شکوه» با توجه به غنای تصویری و موضوع جذابش می‌تواند بخت اول دریافت سیمرغ بلورین چهلمین جشنواره فیلم فجر باشد. مستندی که در اکران‌های عمومی، قطعا جذاب و پرتماشاگر خواهد بود. «خونه مامان شکوه» مستندی است که برخلاف اغلب مستندهای سال‌های اخیر، وسوسه نزدیک شدن به سینمای داستانی و روایتگری یا استفاده از مصاحبه را ندارد.