قصه متفاوت از یک اسیر جنگی

روز گذشته، در نخستین روز جشنواره بین‌المللی فیلم فجر، فیلم «شماره۱۰» به نویسندگی و کارگردانی حمید زرگرنژاد و تهیه‌کنندگی ابراهیم اصغری، در پردیس سینمایی ملت به نمایش درآمد؛ فیلمی که محصول بنیاد فارابی است و براساس یک داستان واقعی ساخته شده، از بازیگران این فیلم هم می‌توان به مجید صالحی، حسام منظور، سیامک صفری و بهرنگ علوی اشاره کرد. اصغری در کارنامه کاری خود تهیه‌کنندگی فیلم‌هایی چون «تک‌تیرانداز»، «اشنوگل»، «شورشیرین»، «کبودی یاس»، «شب حورا»، «مردی از جنس بلور» و «مردی شبیه باران» را دارد.

در جشنواره امسال، فیلم‌هایی با موضوع دفاع‌مقدس دیده می‌شود، این فیلم هم درباره جنگ تحمیلی است. کمی از داستان فیلم بگویید؟
فیلم درباره اسیری است که از اسارتگاه دشمن فرار می‌کند و در مسیر فرار، فراز و فرودهایی دارد. در پایان هم تصمیم می‌گیرد به یک قهرمان تبدیل شود و اتفاقات طور دیگری رقم می‌خورد.
قصه نگارش فیلمنامه و تولید آن چطور شروع شد؟
قصه را آقای زرگرنژاد براساس تحقیقات گسترده‌ای که در 3-2سال گذشته به‌عنوان نویسنده انجام داده بود، نوشت. بر مبنای خاطراتی از چند نفر از اسرای جنگ داستان‌هایی شکل گرفتند و این داستان‌ها در یک قصه دراماتیک جمع شدند و در نهایت شماره‌10 شکل گرفت.
با توجه به وضعیت موجود این روزها تولید فیلم هم با مشکلات زیادی روبه‌رو‌ست، از نگارش فیلمنامه تا مرحله تولیدش، بزرگ‌ترین چالشتان در ساخت این فیلم چه بود؟
ما کار را دیر شروع کرده بودیم و محدودیت زمانی داشتیم، ولی دوست داشتیم فیلم آماده حضور در جشنواره فجر باشد. به همین دلیل در یک زمان محدود پیش‌تولید و تولید را انجام دادیم و از طرف دیگر مصر بودیم که هر طور شده فیلم کیفیت خوبی داشته باشد. با همراهی خوب آقای زرگرنژاد و دیگر عوامل و بنیاد فارابی این اتفاق افتاد.
فیلم شما به‌عنوان دومین فیلم در سینمای مطبوعات به نمایش درآمد، از بازخورد منتقدان و اهالی رسانه بگویید؟ خودتان دوست دارید چه اتفاقی برای این فیلم بیفتد؟
داستان فیلم، قصه متفاوتی است و ما هم سعی کردیم ساخت خوبی داشته باشد، به‌ویژه می‌خواستیم در این شرایط با نسل جوان ارتباط برقرار کند. حتی تلاش کردیم از نظر هنری اتفاقاتی بیفتد که منتقدان و کارشناسان هم نظر خوبی به‌کار داشته باشند. با توجه به همه این موارد فکر می‌کنم، فیلم جایش را در سینمای ایران و در جشنواره فجر باز کند.
هم از مخاطبان صحبت کردید و هم از منتقدان. برای تهیه‌کنندگان معمولا اقبال عمومی و نظر مردم اهمیت بیشتری دارد تا منتقدان. شما به‌عنوان تهیه‌کننده برایتان کدام‌یک مهم‌تر هستند؟
به‌نظر من نقطه مطلوب این است که هم تماشاگران و هم منتقدان از فیلم راضی باشند. هر دو گروه مخاطب فیلم هستند و بهتر است که هر دو فیلم را بپسندند. به‌نظر من در مورد این فیلم این اتفاق خواهد افتاد. چون همه عوامل فیلم سعی کردند به بهترین شکل کارشان را انجام دهند.