اعتراض به ساخت‌و‌ساز در پارک شادی بابل

علی احسانی| ساری - خبرنگار:

سرانه فضای سبز شهرهای استان بسیار اندک است و هنوز مدیران شهری تعریف درست و راهبردی برای فضای سبز منسجم درون‌شهری ندارند. اندک فضای موجود هم که اغلب در پارک‌ها ایجاد شده است هر بار به مناسبت‌های مختلف دستخوش تغییراتی - از جمله در چیدمان مبلمان - می‌شود. به تازگی بخشی از پارک شادی شهرستان بابل برای ساخت بنایی چند طبقه با کارکرد تجاری تخریب شده است. 


احترام به حقوق شهروندی 

ساختمانی حداقل 3 و شاید 5 طبقه با کاربری تجاری قرار است در محوطه پارک شادی در خیابان شریعتی بابل ساخته شود. فونداسیون ساختمان به صورت ضربتی ساخته و گفته شده عملیات اجرایی آن بدون اخذ هرگونه مجوز و مصوبه‌ای از شورا در حال انجام است. 
عضو شبکه سمن‌های بابل به همشهری گفت: بدیهی است این ساخت و ساز، در حالی که سرانه فضای سبز شهری بابل بسیار پایین‌تر از استانداردهاست، تجاوز به حقوق شهروندی محسوب می‌شود. 

«مسعود مولانا» ادامه داد: جالب‌تر اینجاست که اعضای شورای شهر با ساخت ایستگاه پمپاژ فاضلاب شهری در یک پارک بسیار کوچک در خیابان شهید کاظم بیکی، با این‌که شرکت فاضلاب متعهد به اجرای کار به صورت زیر‌زمینی و بازگرداندن فضای سبز به حالت اولیه است، به دلیل حفظ فضای سبز مخالفت می‌کنند، ولی در مقابل این اتفاق تأسف‌برانگیز هیچ واکنشی نشان نمی‌دهند. 
وی در رابطه با موضوع ساخت‌ و‌ ساز در محدوده پارک شادی خیابان شریعتی تصریح کرد: علاوه بر حقوق شهروندی و سرانه فضای سبز شهری که مسائل مهمی هستند، ضوابط قانونی دقیقی وجود دارد که متأسفانه مدیریت شهری بابل با نادیده گرفتن آنها، علاوه بر تجاوز به حقوق شهروندان، مرتکب تخلف قانونی نیز شده است. 

این فعال اجتماعی با بیان این‌که مهم‌ترین ضابطه موجود در رابطه با طراحی فضای سبز شهری نشریه شماره 203 ابلاغی از سوی سازمان برنامه و بودجه تحت عنوان «ضوابط طراحی فضای سبز شهری» است، افزود: در این نظریه، ضوابط کلی مربوط به ایجاد فضاهای سبز شهری اعم از سرانه استاندارد، برنامه‌ فیزیکی، بناهای قابل احداث، همسایگی‌ها و حتی نوع درختان و پوشش گیاهی استاندارد متناسب با سطح پوشش و مساحت فضای سبز و اقلیم بیان شده است. 


ساخت فضای تجاری ممنوع

نماینده شبکه سازمان‌های مردم‌نهاد محیط زیستی مازندران افزود: در صفحه 68 این دستورالعمل آمده 95درصد سطح پارک‌های شهری با وسعت کمتر از 5 هزار مترمربع باید به فضای آزاد اختصاص یابد که پارک شادی خیابان شریعتی از این دسته است. فعالیت‌های مجاز درون پارک به ساخت زمین بازی کودکان و محلی برای نشستن والدین به منظور کنترل کودکان محدود شده است و تنها ایجاد خیابان‌های داخل در حد ضرورت مجاز است. 
به گفته مولانا، خیابان شریعتی از پررفت و آمدترین و پرامکانات‌ترین نقاط شهری بابل است که همه خدمات قابل تصور و مورد نیاز مراجعان پارک در نزدیک‌ترین فاصله قابل دسترسی است. 
وی افزود: بدیهی است ایجاد فضای تجاری در این پارک نه تنها هیچ دلیل قابل قبولی ندارد، بلکه صرفا منتج به از دست رفتن این اندک فضای سبز باقیمانده خواهد شد، مگر این‌که شایعات مطرح شده در رابطه با پشت پرده‌های تجاری و اقتصادی را بپذیریم. 

این فعال اجتماعی بیان کرد: هیچ مجوزی برای فعالیت‌های تجاری در پارک مذکور وجود ندارد و حتی در صورت دریافت مصوبه از شورای شهر و شهرداری نیز ساخت مجتمع تجاری در دست ساخت، تخلف از قانون خواهد بود. 
وی ادامه داد: حتی در سایر پارک‌ها، با مساحت بیشتر و دسترسی‌های گسترده‌‌تر، حداکثر تعداد طبقات ساختمان‌های قابل احداث برای ارائه خدمات به همکف محدود شده است. 
عضو شبکه سمن‌های بابل با اشاره به این موضوع که مفهوم توسعه را نباید به هجوم آهن و سیمان در شهر‌ محدود کرد، یادآور شد: باید از متخصصان کمک گرفت و با درک درست از توسعه پایدار و مدیریت مشارکتی، توسعه شهر را با نگاهی درست پیگیر شویم. 
این فعال اجتماعی افزود: شایسته است مدیران شهری بابل نگاهی همه‌جانبه به شهر داشته باشند. این پارک تنها محل استراحت، سرگرمی و فراغت کودکان، جوانان و کهنسالان این منطقه متراکم و آپارتمان‌نشین است که هر یک از آنها در روز ساعاتی را برای آرامش یافتن به آنجا پناه می‌برند. 


روزگار با طعم بتن و سنگ 

به باور مولانا، محدود کردن فضای اندک این پارک و اقدام به ساخت و ساز در آن باعث نگرانی و تشویش اذهان اهالی، کسبه و گروه وسیعی از افرادی شده است که به اشکال گوناگون از این پارک بهره می‌برند. آنها تاکنون اعتراض خود را با امضای طومار‌و مراجعه به شهرداری، فرمانداری، شورای شهر و نمایندگان مجلس به گوش مسئولان شهرستان بابل رسانده‌اند. 
وی درباره وضعیت کنونی پارک شادی اظهار کرد: همین 3 ماه پیش با نصب صندلی‌های دوطرفه فلزی نسبتا شیک کنار پیاده‌رو و جنب پارک فضای خوبی برای نشستن شهروندان به‌ویژه بازنشستگان فراهم شده بود و حالا خبری از آنها نیست. پیش از اقدامات اخیر، فضای مفرح و شادی برای کودکان وجود داشت ولی الان بخش بزرگی از این مینی‌پارک را بتن، سنگ و فولاد اشغال کرده است. 

عضو شورای هماهنگی محیط زیستی کشور با بیان این‌که شهرداری بنا دارد در محوطه پارک سرای محله بسازد، افزود: البته منطق ساخت سرای محله هنوز آشکار نشده است. ساخت بناهای عمومی برای ایجاد ارتباط مستقیم با شهروندان بسیار خوب است، اما اگر این کار موجب ضایع شدن حقوق مردم شود، هیچ توجیه منطقی ندارد. 

مولانا یادآور شد: مساحت پارک شادی آن‌قدر کم است که کوچک‌ترین تعرض آن را از خاصیت ذاتی‌اش دور می‌کند، چه برسد به این‌که ساختمانی هم در محوطه آن بنا شود. دستکاری تمام شادابی پارک را از بین برده و آن را به پدیده‌ای خشن از جنس بتن و فولاد تبدیل کرده که سوهان روح شهروندان است.