#فضای سبز_شهری #باغ‌شهر

ناکشا یاران| ساری - خبرنگار:

استاندارد سرانه فضای سبز در دنیا حدود 25 مترمربع است اما این سرانه در همه جای دنیا یکسان نیست. برای مثال، در کشور ما استاندارد سرانه فضای سبز حدود 15 مترمربع در نظر گرفته شده تا با توجه به خشکی و کم‌آبی کشور، رسیدن به حد استاندارد - داخلی - کمی آسان‌تر باشد و پس از آن به سمت استانداردهای جهانی گام برداشته شود. 

نکته جالب این است که میانگین سرانه فضای سبز در شهرهای مازندران که نام آن با سبزینگی گره خورده است، از سرانه فضای سبز در شهرهای کویری و کوهستانی ایران هم کمتر است. بنا بر آمارها، میانگین سرانه فضای سبز در شهرهای استان کمتر از 2 مترمربع است. این در حالی است که در شهرهایی مانند اصفهان، تبریز و شیراز که از نظر آب و هوایی شرایطشان برای ایجاد فضای سبز بهتر از مازندران نیست، میانگین سرانه فضای سبزی بسیار بالاتر دارند. 
یکی از دلایل فقر فضای سبز در شهرهای مازندران ارزش بالای زمین و همچنین کم بودن زمین‌های در اختیار برای اختصاص دادن به فضای سبز است.

 کمبود زمین در مازندران یکی از معضلات ثابت در اجرای پروژه‌های مختلف است. تراکم بالای شهرهای استان نیز این موضوع را اثبات می‌کند. از سوی دیگر، میل شهرداری‌ها به استفاده تجاری از زمین‌ها یا اجرای پروژه‌های ترافیکی برای کاهش ترافیک در شهر سبب می‌شود که از زمین‌های موجود کمتر برای اجرای فضای سبز بهره‌برداری شود یا این‌که زمین‌های اندک قابل استفاده برای فضای سبز به اجرای پروژه‌های شهری و رفاهی دیگری اختصاص یابند. در این وضعیت آنچه بیش از همه مظلوم واقع می‌شود، حق شهروندان برای داشتن شهری سبز است. 

ساختار شهرهای استان در یک دهه اخیر با سرعتی زیاد به سمت شهرهای خشک و بی‌روح و دور از هویت شهرهای شمالی حرکت کرده است. به جز رامسر که ساختار فضای سبز آن مربوط به چند دهه پیش است و برخی مناطق خاص شهری در بعضی از شهرهای استان، نمی‌توان شهری را در مازندران یافت که امروز نمادی از یک باغ‌شهر یا شهر سبز باشد.