ثریا روزبهانی؛ روزنامهنگار
آنطور که در کتابهای تهران قدیم آمده است دستفروشها روی چرخهای دستی سفرهای چرمی یا مشمع میکشیدند و در وسط آن سینی مسی یا رویی بزرگی قرار میدادند که پر از انار دانهشده بود. ظرفهای کوچکی از جنس روی هم داشتند که دانههای انار را در آن میریختند و به مشتری میفروختند. بعدها آنها یک چرخ فلزی آبمیوهگیری شبیه چرخگوشتهای دستی قدیمی نیز داشتند که با توان بازوی آنها کار میکرد و آب انار را میگرفتند و در قدحی سفالین که معمولاً لعاب لاجوردی یا آبی داشت میریختند سپس آب انار را با ملاقه از داخل قدح به لیوان مشتریها سرومیکردند.
تهرانیها؛ مشتری همیشگی آب انار
در همینه زمینه :