عملیات بدر پیش‌رو بود و چند نفر از رزمندگان با خود عهدی بستند که تاکنون بر آن پابرجا مانده‌اند؛ عهدی که وظیفه‌ای سنگینی برعهده آنها می‌گذاشت و خیلی‌ها هم حاضر به امضای آن عهدنامه نشدند. محمدحسن حمزه و علی همتی از رزمندگان دوران دفاع‌مقدس در کتاب «رویای بانه» به روایت خاطره عهدنامه‌ای که ۲۲ رزمنده سمنانی آن را امضا کردند، پرداخته‌اند.
در بخشی از این کتاب علی همتی چنین تعریف کرده است: «قبل از شروع عملیات بدر، بچه‌ها تصمیم گرفتند با هم عهدی ببندند. به هم قول دادیم هر که نامش در عهدنامه نوشته شود درصورت زنده ماندن، باید تا آخر عمر برای بقیه نماز بخواند، درصورتی هم که شهید شود باید بقیه را شفاعت کند. عهدنامه در تاریخ چهارم آبان ۶۳ در شهر مهاباد نوشته شد. بعضی‌ها زیر بار چنین مسئولیت سنگینی نرفتند. شاید آنها درست می‌گفتند. در مجموع ۲۲ نفر امضایش کردند که 5نفر از آنها شهید شدند؛ شهیدان «حسین نوچه»، «عسکر رضاکاظمی»، «امید صفایی»، «سعیدرضا عربی» و «کاظم عاملو». اصل این سند در ستاد کنگره شهدای استان سمنان موجود است؛ همان عهدنامه‌ای که می‌گفت هرکس شهید شد باید بقیه را شفاعت کند و درغیر این‌صورت هر روز به‌نیت همگی نماز بخواند و ثوابش را به بقیه هدیه کند؛ زنده یا مرده.»
محمدحسن حمزه هم درباره این عهد می‌گوید: «سال‌هاست که از نوشتن عهدنامه می‌گذرد و ما امضاکنندگان یک روز هم آن نماز را ترک نکرده‌ایم؛ نمازی که حتی درصورت فراموشی می‌بایست قضای آن را به جای آوریم؛ چون هم عنوان عهد و نذر را پیدا کرده و هم دلخوش به شفاعتی هستیم که قولش را گرفته‌ایم.»
عهدنامه ۲۲ رزمنده سمنانی
در همینه زمینه :
