نباید پیر شویم

وضعیتی که برای ایران در سال1430پیش‌بینی می‌شود این است که درصد جمعیت سالمند ایران از میانگین جهان و آسیا بیشتر خواهد بود و در واقع ایران جزو پیرترین کشورهای جهان می‌شود. آنطور که دبیر مجمع ملی فعالان جمعیت کشور از آمارها گفته؛ در سال۱۴۳۰ پیرترین کشور منطقه خواهیم بود و در سال۱۴۸۰ به جمعیت ۳۰میلیون نفر خواهیم رسید. اما فاجعه وقتی عیان می‌شود که بدانیم ۴۲درصد این جمعیت ۳۰میلیونی، بالای ۶۵سال سن خواهند داشت و ۲۰درصد هم زیر سن تولید نسل و ثروت خواهند بود. با این حساب کمتر از ۱۴میلیون نفر جوان و میانسال خواهیم داشت. سال‌هاست که در مورد تبعات سالخوردگی جمعیت جهان مقالات زیادی نوشته و هشدارهای جدی داده می‌شود اما طبق آمار هر روز بر سرعت این قطار افزوده می‌شود. براساس اطلاعات سازمان ملل، جمعیت جهان به‌دلیل افزایش امید به زندگی و کاهش نرخ زاد و ولد بیشتر در حال پیر شدن است. در سال۲۰۲۰، بیش از ۱۴۷میلیون نفر در سراسر جهان بین ۸۰ تا ۹۹ سال سن داشتند که 1.9درصد از جمعیت جهان را تشکیل می‌دادند. این آمار نشان می‌دهد که جمعیت زیر ۲۰سال که در سال۱۹۵۰ حدود ۴۴درصد تخمین زده می‌شد در سال۲۰۲۰ به ۳۳درصد تنزل یافته‌ است. خلاصه‌اش اینکه در سطح جهانی، تعداد افراد مسن‌تر بیشتر از افراد در تمام گروه‌های سنی جوان‌تر در حال افزایش هستند و پیش‌بینی‌ کارشناسان سازمان ملل این است که در سال۲۰۵۰ تعداد افراد مسن ۶۰سال یا بالاتر از تعداد نوجوانان و جوانان در سنین ۱۰ تا ۲۴سال بیشتر خواهد بود. همچنین، پیش‌بینی می‌شود در این سال از هر 5 نفر یک نفر در سراسر جهان از سالمندان خواهد بود. وضعیت کشور ما هم بر همین منوال است و بسیاری از صاحب‌نظران با تکیه بر مستندات علمی و آمار رسمی انتشار یافته به این نتیجه رسیده‌اند که سالمندی در ۲۰سال آینده به دوبرابر می‌رسد.
شاید بپرسید که حالا پیری جمعیت ایران چه پیامدهایی می‌تواند داشته باشد؟ کارشناسان اثرات و نتایج حاصل از پیری جمعیت ایران را در 2دسته اصلی اقتصادی، اجتماعی، دفاعی-امنیتی، سیاسی و جمعیتی مطرح کرده‌اند که همه این عوامل و شاخص‌ها بر سطح اقتدار و امنیت ملی تأثیر می‌گذارند. کاهش نیروی کار، کاهش سطح درآمد خانوار، کاهش سطح نوآوری، کاهش سطح تولید، افزایش بار مالی، کاهش سرعت توسعه، افزایش سلطه اقتصادی، کاهش سطح تولید و نیازمندی به داروهای خاص از اثرات اقتصادی پیری جمعیت است. همچنین تغییر سن کار، کاهش تعداد جمعیت نخبگان، کاهش نیروی کار فعال جامعه، نیاز به نگهداری و مراقبت، نیازمندی به خدمات بهداشتی و سلامت در سطح بالا، فشار زیاد به بیمه‌های اجتماعی و تغییر سبک زندگی خانوارها هم ازتبعات اجتماعی افزایش سالمندان خواهد بود.