زندگی در تعلیق روان

اگر بشر فکری به حال تغییرات اقلیمی نکند، در آینده‌ای نه‌چندان دور، زمین‌های بیشتری را می‌بازد. شرایط چنان مهیب است که گفته می‌شود در ‌یک قرن آینده، سطح آب‌ها در کل جهان، بین نیم تا 2متر بالا خواهد آمد و تا سال 2100، دست‌کم 190میلیون نفر از جمعیت کره زمین، در مناطقی زندگی خواهند کرد که پایین‌تر از خط موج خواهد بود. برخی پژوهش‌های دیگر می‌گویند که بالا آمدن سطح آب در سواحل، می‌تواند تا همین سال، 20درصد تولید ناخالص جهانی را کاهش دهد.
بخشی از راه‌حل برای زندگی در آینده، حل معضلات اقلیمی است، اما برخی معماران و شهرسازان، رویکرد دیگری دارند و می‌‌گویند باید با این شرایط کنار آمد. با این دیدگاه است که همزیستی با دریا و آب‌های روان، با استفاده از مواد پایدار و تکنیک‌های نوآورانه مطرح می‌شود. ایده اصلی این است که به جای فرار از بالاآمدن سطح آب دریاها و سیل‌ها، باید بتوانیم از آن استقبال کنیم و درکنار و حتی روی آن زندگی کنیم. برخی از طرح‌های نوآورانه در این باره، مورد توجه جامعه جهانی قرار گرفته و همین حالا، چند نمونه از آنها پیاده شده و نشان داده‌اند که این ایده، ‌شدنی است.

1.منطقه امبارکادرو در سانفرانسیسکو، یکی از محبوب‌ترین مناطق این شهر است، اما در عین حال بیشتر از هر منطقه دیگری در معرض آسیب است. ایده ساخت یک پارک اکولوژیک و منطقه گردشگری، توسط یک دفتر طراحی لندنی ارائه شده است.

2.اوشنیکس سیتی، یک شهر خلاقانه است که تماما روی آب سوار است. این شهر که توسط یک دفتر معماری دانمارکی طراحی شده، می‌تواند در صورت احداث، 10هزار نفر را که محل زندگی‌شان به‌خاطر بالا آمدن سطح دریا از بین رفته در خود جای دهد.


3.یک دفتر معماری در لندن، برای حفظ محل سکونت انسان‌ها در برابر افزایش آب دریاها و همینطور سیل‌های ویرانگر، با همکاری یک شرکت دانمارکی این طرح خلاقانه را ارائه کرده است.


4.مدرسه اتانیا ماتاکانا در منطقه بیفورت مالزی، در کنار یکی از خشمگین‌ترین رودهای این منطقه قرار دارد. طغیا‌ن‌ مداوم رودخانه، تهدیدی علیه حیات در این منطقه است، اما ساختار سبک و همینطور متخلخل این مدرسه، آن را در برابر سیل ایمن کرده است.