سمبل گرافیک نوین ایران
مرتضی ممیز در خانوادهای هنردوست متولد شد و از کودکی استعداد و علاقه عجیبی به نقاشی و طراحی داشت. دوران متوسطه برای کمک خرج تحصیلش برای مغازهها تابلونویسی میکرد و در آن دوران بود که بهخاطر علاقه خانوادگی به مصدق وارد جریانات سیاسی شد که نتیجه آن چند کاریکاتور در روزنامه شاهد بود. سال ۱۳۳۵ بود که وارد دانشکده هنرهای زیبای دانشگاه تهران در رشته نقاشی شد و در آنجا زیرنظر علیمحمد حیدریان که از شاگردان کمالالملک بود آموزش دید، در دانشگاه با سهراب سپهری، پرویز کلانتری، ژازه طباطبایی، چنگیز شهوق و … آشنا شد. ممیز پس از فارغ التحصیلی، برای ادامه تحصیل به فرانسه رفت و گواهی طراحی غرفه را در مدرسه هنرهای تزیینی فرانسه گرفت.ورود به آتلیه محمد بهرامی در سال ۱۳۳۷ نقطه شروع فعالیت حرفهای ممیز بود. در این آتلیه بود که نخستین سفارش پاکت سیگار، جلد کتاب و نخستین نشانه خود را طراحی کرد. شاید خیلیها ندانند اما ممیز بود که با ممارست و پیگیریاش توانست رشته گرافیک را در دانشگاه راهاندازی کند. سال ۱۳۴۷ پس از بازگشت از فرانسه وقتی در دانشکده هنرهای زیبا مشغول بهکار شد، فعالیتش را برای راهاندازی رشته گرافیک در دانشگاه آغاز کرد و پیشنهاد ایجاد رشته گرافیک را در سال ۱۳۴۸ به دانشکده هنرهای زیبا ارائه داد و در سال ۱۳۴۹ رشته گرافیک در این دانشکده بنیانگذاری شد. سال ۱۳۶۵ پیشنهاد برگزاری بینال گرافیک را داد و این دوسالانه را در همین سال برگزار کرد. برپایی ۱۰نمایشگاه اختصاصی در تهران و ۲نمایشگاه اختصاصی در آلمان و همچنین شرکت در ۷۵ نمایشگاه گروهی در ایران، آلمان، فرانسه، آمریکا، بلژیک، فنلاند و یوگسلاوی ازجمله فعالیتهای هنری اوست. ممیز همچنین در هیأت علمی دانشکده هنرهای زیبای دانشگاه تهران و انجمن بینالمللی طراحان گرافیک عضو بود و ریاست هیأت مدیره انجمن طراحان گرافیک ایران را بر عهده داشت. او همچنین توانست نشان درجه یک فرهنگ و هنر جمهوری اسلامی ایران در سال ۱۳۸۳ را دریافت کند و در سومین همایش چهرههای ماندگار در سال ۱۳۸۲ هم انتخاب شد. نشریات زیادی با مدیریت مرتضی ممیز طراحی شدند ازجمله «کتاب هفته»، «کیهان هفته»، «فرهنگ»، «کاوش»، «نگین»، «رودکی»، «فرهنگ و زندگی»، «کلک» و «بخارا». اما از ماندگارترین آثار ممیز لوگوهای مشهوری است که برای بسیاری از ارگانها و شرکتهای ایرانی طراحی کرده است. لوگو موزه رضا عباسی، شهرداری تهران، آرم استاندارد، لوگو آتشنشانی، لوگو سازمان چای و صدها لوگو و لوگو تایپ دیگر از آثار ماندگار استاد ممیز هستند. با اینکه مرتضی ممیز را پدر گرافیک نوین ایران مینامند اما او جایی گفته بود: «من پدر نیستم؛ پدر گرافیک نیستم؛ پدر گرافیک نوین هم نیستم؛ من تنها یک تلاشگرم. این تعارفات متعلق به جامعهای است که دنبال سمبلهاست.»